Jij...

Je ontnam me mijn onschuld en deed me pijn. Je ontnam me mijn rust en gaf me een angst. Je ontnam me mijn hart en veranderde het in een steen. Je kreeg mijn tranen en gaf me geen schouder. Je ontnam me mijn vertrouwen en maakte mij onzeker. Ik gaf je mijn liefde jij veranderde dit in haat. Je ontnam me mijn jeugd en liet me achter met mijn toekomst. Je was er wanneer ik het niet wilde en verdween wanneer ik jou nodig had. Door jou heb ik een muur om mij heen gebouwd. Door jou kon ik mezelf niet zijn. Door jou verloor ik het enige wat ik had. Door jou verloor ik mijzelf. Je ontnam me en toch leerde jij mij. Je liet me vallen maar ook weer opstaan. Je trok me naar je toe terwijl je me van je af duwde. Ik haatte je terwijl ik van je hield. Je liet mij achter, onschuldig als ik was. Je liet mij achter met een gevoel die ik nooit kende. Je liet me achter met leegte in mijn hart. Je liet me achter en keek nooit meer naar mij om.