Zijn we over een jaar nog samen?

Toen ik 35 weken zwanger was van de 2de, vertelde mijn man dat hij twijfelt aan onze relatie. 2 weken daarvoor heeft hij een etentje met collega's gehad en vertelde hij naderhand dat hij een leuke klik had met een vrouwelijke collega. Op dat moment zocht ik er niks achter maar was ik juist blij voor hem, aangezien hij met andere collega's een mindere klik heeft. Maar vervolgens krijg ik dus 2 weken later te horen dat hij twijfelt over onze relatie. Hij is zelf al een half jaar aan het tobben met zijn mentale gezondheid, en ik roep al heel lang dat hij daarvoor hulp moet zoeken. Nu heeft hij al een afspraak gehad met de praktijkondersteuner, en is hij het sporten weer op gaan pakken. Hij probeert het echt om zich weer beter te voelen.
Maar ik zit er steeds en steeds meer doorheen. Eerst alleen vanwege de relatietwijfels. Mijn vertrouwen in onze relatie is weg en ik zoek continu bevestiging. Zodra het even wat minder gaat kan ik enorme huilbuien krijgen en somber worden. Het helpt echt niet als je hoogzwanger bent. Ik word er onzeker van en zie alleen maar doemscenario's voor me.
Nu is hij ook meer aan het appen met die collega van hem. Hij zegt dat het puur vriendschappelijk is, en ik geloof hem daarin wel. Ik wil het hem ook niet verbieden. Maar toch doet het me ongelofelijk veel pijn, vooral als ik in zo'n sombere bui zit. Hij draait zijn telefoon af en toe weg, om 'mij niet te triggeren', maar dat maakt het nog erger. Alsof hij iets te verbergen heeft. Ik zie allemaal scenario's voor me waarin hij er met haar vandoor gaat.
Ondertussen ben ik bevallen en het maakt het er niet beter op. De hormonen en slapeloze nachten maken dat ik nog meer in mijn emotie terecht kom en 's nachts flink kan gaan huilen en dus niet slapen. Mijn man weet niet wat hij moet doen en ik voel me op dit moment gevangen in huis met een peuter en newborn. Als ik er al aan denk komen de tranen. Ik ben ook bang dat ik hem juist alleen maar wegduw hiermee.

Hij heeft echt een ongelooflijk slecht moment uitgekozen om mij zoiets vertellen, al kan ik hem ook niet kwalijk nemen voor zijn eerlijkheid. Soms ben ik positief en zie ik het allemaal niet zo zwaar, maar vaker nog ben ik op mijn hoede. Wat kan ik zeggen, wat niet? Appt ie weer met haar? Zijn we over een jaar nog samen? Blijft hij nu alleen bij me voor onze kinderen? Kan ik iets zeggen over onze toekomst, of jaag ik hem daarmee weg?
Ik word er helemaal gek van.