Mijn vertrouwen is weg dat iemand me echt graag zou zien tot de dood

Na 15 jaar huwelijk besloot mijn partner een midlifecrisis te ondergaan en stapte dag op dag huis uit. Een huis met liefde gevuld van ons. Hij zei ook dat hij nooit meer de liefde zal tegenkomen maar dat hij dit moest doen. Dat maakte het nog erger. Ook had hij een dochter van 16....wat maakt ik veel van haar hield.
Mijn leven was stuk.....niet begrijpend.
Zelf kinderloos want ik heb borstkanker gehad met de nodige chemo.
Na mijn scheiding ontmoete ik iemand....na 5 jaar samenwonend in mijn huis, werd hij depressief en agressief.
Mijn buren zijn slechte mensen....hebben ook mijn leven zuur gemaakt.
Ikzelf ben zeer possitief en vreugdevol en vele zijn jaloers daarop.
Ik ben enig kind....geen kinderen....geen partner, mijn vertrouwen is weg dat iemand me echt graag zou zien tot de dood.
Enkele vrienden....maar deze hebben een eigen leven en zullen er niet dagelijks zijn.
2 schatten van ouders.....we zijn vaak samen. Als zij er niet meer zijn dan weet ik niet ik het overleef. Ik heb enorme angst......want dan ben ik echt alleen. Ik hou van mijn hond en kat maar ik geraak stilaan afgezonderd van de mens.......omdat mijn leven denk al ten einde is. En wie wil nu nog mijn bagage.