Ik voel mij niemand hier

Ik ben gelukkig getrouwd. Wij hebben veel verdriet gekend. Onze zoon is 10 jaar geleden overleden. Wij weten niet precies hoe. Geen afscheid kunnen nemen.

Ik kreeg buiten paniekaanvallen.

Een kleine familoe veel vrienden overleden.

Onze lieve diochter woont in zuid soanje met haar gezin hebben 2 kleinkinderen.

Ze maakte zich veel zorgen om ons.

Inmiddels beiden 77 jaar.

We besloten te emigreren.

Vkakbij de kinderen. Een mooi appartement.

Kijken oo betgen en de zee.

Onze dochter heeft een drukke baan

Onze twee kkeinkinderen 18 en 20 al een heel.eigen leven.

Zien hen niet veel. Altijd goede band kwamen hele zomers logeren.

Ik voel mij niemand hier.

Ouderen leven hier met familie

Spreek spaans. Maar buiten een groet of klein gesprek is er niets.

Mis het nederlandse leven en heb waarscjiknlijk te hoge verwachtingen gehad.

Het verdriet om.mijn zoon zit in mij.

Ik dacht hier weer ern gexinsleven te gebben.

Maar zij hebben geen tijd.

Als er iets aan de hand is zijn ze er voor ons.

Verder zijn we alleen.

Nutteloos hoe kannok wat betekenen??

Hoe moet ik hier oud worden.

Er zijn geen senioren woningen

Kinderen te druk.

Gezondheudszorg wachtlijsten voor de huisarts.

Ook de angst mijn.man te verliezen speelt parten.

Voel me ondankbaar.

Maar bang voor de toekomst in een vreemd land.

Zou graag kinddren iets merr willen zien.

Dat ze pok iets aan mij vragen.

Het contact us niet echt goed en juist daarom wilde ik bij hen in de buurt wonen.

Tich probeer ik er wat van te maken.

Maar vrienden zoala in nederland dat zal.niet likken.