Ik voel me klein en eenzaam als ik hier ben

Ik voel me eenzaam, vooral bij mijn schoonfamilie. Ze zijn heel vriendelijk, springen voor elkaar in het vuur. Maar ik voel me alleen, ben ik de persoon die de eenzaamheid voor zichzelf maakt?

Een dagje vrij en ik ben bij de schoonfamilie, ik verwachten een gezellige sfeer want mijn schoonmoeder was ook thuis. Als iemand bij aan tafel zit zal ze spreken, en worden er dingen besproken tussen twee personen en niet drie. Zit ik alleen aan tafel zal ze er niet bij komen zitten of tegen mij praten, ik neem dan maar neem ik maar mijn laptop met mijn koptelefoon en sluit mij af.

Nu zit ik in de keuken aan de tafel de moeder een dochter en een schoonzoon zitten buiten met elkaar. Ik voel te veel schaamte van mezelf om er naar toe te gaan, of te vragen of ik er bij mag komen zitten want ik ben maar de schoondochter. Ik zou mijzelf beter voelen zou ik erbij worden geroepen.

De moeilijkheid zit hem in het feit dat ik autisme heb. Dat ik ook niet echt slim ben ik heb buso onderwijs gedaan en het nieuws volg ik niet, dus ik ben dus niet echt interessant.

Ik voel me klein en eenzaam als ik hier ben.
Huilen omdat ik er niet bij hoor omdat het mij niet lukt. Ookal wil ik het zo graag!