De bottomline was dat ik meer mijn best moest gaan doen

Drukte per ongeluk op zenden helaas, ik ga hier verder.

Ze was dus super knap geworden, en ze droeg ons kindje. Ik merkte dat ik steeds meer verlieft op haar werd en ook steeds harder ging rennen voor haar.

Aan de andere hadden we ook steeds vaker ruzies waardoor ze dit ook verwachtte van mij. Alle aspecten die eerst prima waren aan mijn leven werden een probleem. Ik kwam natuurlijk wel op voor mijzelf, maar ergens had ze gewoon een punt.

1 uur nadat ons kindje geboren was waren we thuis met haar moeder erbij en kregen we ruzie over dat ik voorstelde de baby op een bepaalde manier met zijn hoofd een beetje opzij te leggen. Haar moeder en haar trokken deze woorden helemaal uit verband en deden alsof ik de baby op zijn zij wilde leggen. Ze gingen toen met zijn 2e helemaal los tegen mijn. Waarop ik op een gegeven moment heb gescheeuwd tegen haar moeder "ik ben helemaal klaar met jou". Met de staart tussen de benen ben ik toen op de bank gaan slapen.

Dit begon daarna een thema te worden in de relatie. Ze was het totaal niet eens met de manier hoe ik mijn leven leefde en de verwijten stapelde op. Wederom knaagde het schuldgevoel steeds door bij haar maar hoe meer ik mijn best ging doen hoe meer dingen ik fout kon doen.

Ik deed het voor mijzelf af als, zo zijn vrouwen nou eenmaal. Maar het zat mij niet lekker.

Tegelijk wilde ik graag een goede buffer opbouwen voor ons kind met mijn bedrijf. Ik had een hele goede opdracht gevonden waar ik veel geld verdiende, maar de opdracht was erg omvangrijk en claimde veel tijd. Hierdoor heb ik wel eens wat steekjes laten vallen. Dit ging gewoon erbij op de stapel verwijten.

Toen de kraamtijd over was zat ik inmiddels ook niet meer zo lekker in de opdracht en had op een avond een boze mail geschreven over de dingen die ik bij de opdracht voelde. Mijn vriendin gaf aan, als ik mij zo voel moet je het sturen. Hierna hield de opdracht op.

Ik had inmiddels ook 30000 euro gespaard en had nog een aantal andere klanten al was ik er wel heel erg kapot van.

Toen begon corona, en ik zat toen net in een grote opdracht van een oude klant van mij. Deze liep ook mis door slechte afspraken van mijn tussenpersoon. Gelukkig kreeg ik een nieuwe opdracht die wel heel goed ging maar ook weer veel tijd kostte.

De kinderdag opvang sloot en wij zaten ineens met een baby opgescheept terwijl we allebei werkte. Aangezien mijn vriendin voor de overheid werkte, claimde ik de tijd aangezien er een heel bedrijf afhankelijk was van mijn werk (videostreaming ipv in het echt). Onze ruzies werden steeds erger.

Ook was er nieuw conspiricy ding waar ik mij over bekommerde, de covid maatregelen. Eerst was ik degene die zei, vermijd ov, ga niet naar mensen die je ook kan skippen ect, "je bent gek", "met conspiracy theorieën", "JIJ BENT NIET DE BAAS OVER MIJ".

En na italie, toen voor mij bekent werd dat het wel mee viel, was zij juist pro 1.5m, lockdown en uiteindelijk ook vaccin, waar ik weer erg sceptisch over was, want ze wisten al dat die er zou komen voordat het er was.

Nadat de eerste vaccins er kwamen waren wij hier lijnrecht tegenover elkaar in gegroeit. Gek genoeg heb ik hier nooit zoveel bij stil gestaan, want ik was weer druk met een andere opdracht.

De ruzies waren inmiddels haast elke avond en ik merkte ook dat ze heel veel naar vriendinnen ging waar er expliciet aangegeven werd dat ik niet mee mocht en moest oppassen. Daarnaast gebeurde er ook veel dingen die gewoon niet eerlijk waren. Dit werd allemaal uitgelegd als een probleem van mij en werden er termen gegooid als: er is iets mis met jou, dat vind iedereen, je hebt ADHD add aspeger en ik was een narcist.

Toen ik ging googlen naar de dingen die mij overkwamen in de ruzies kwam ik juist altijd terecht op websites over narcisme, waar haar gedrag dan als narcistisch werd uitgelegd. Ze loog over dingen, zei "het is A" waarop ik zei: "dus het is A?", "nee het is B". En die constante tsunamie van schuld.

Net voor de zomer ben ik een maandje bij mijn zus gaan wonen, die daar helemaal niet op zat te wachten. En toen ik terug ging heb ik mij geprobeert zoveel mogelijk aan te passen. Ik stopte met blowen (minderen), de opdracht was zo goed als klaar dus ik kon meer tijd met ons kind doorbrengen, maar het was nog steeds niet goed genoeg. Dit ging zover dat ik de kamer een half uur had schoon lopen maken, en dat ze dan alsnog allemaal aanmerkingen had en deed alsof ik niets gedaan had.

We gingen in relatie therapie bij een van de therapeuten van deze website. Hier stond ik geen kans, ze walsde dubbel en dwars over mij heen en de therapeut vond haar grapjes zo leuk dat deze sessies best wel traumatisch waren.

Op een gegeven moment was de stelling: er is iets mis met jou. En toen de relatie therapeut aangaf dat vond dat ik meer therapie dan mijn ex nodig had, had ze gewonnen. Toen was het zeker, zie je nou wel.

De laatste dag van de relatie is een ruzie zo uit de hand gelopen dat ze ons kind probeerde te slaan terwijl ik hem vast hield, ik had dit initieel niet door want ik dacht dat ze mij gewoon probeerde te slaan. Gelukkig draaide ik weg waardoor ze mij ook raakte. Hierna heb ik haar weggestuurd om af te koelen, waarop zij de politie belde omdat ik haar toegang tot het huis ontzegde. De politie deed niets met mijn verhaal dat ze mij had geslagen.

De volgende dag is ze weg gegaan, en 2 weken later heeft ze het uitgemaakt over de telefoon.

Ik was er initieel klaar mee, maar toen begon het gevecht over ons kind. Zij ging ver weg wonen terwijl ik een coouderschap wilde, ze duwde in elke mogelijk manier mij weg en de enige optie zou zijn dat ik achter haar aan ging verhuizen (dit had implicaties met het sterk staan in de rexhtzaak en ik wil niet in de stad wonen).

De eerste mediator had dit allemaal prima door, dus er moest een andere mediator komen. Deze liet alles toe van mijn ex terwijl ik kort werd gehouden. Deze mediation is 2 weken geleden gestopt en we gaan nu voor een rechtzaak.

Ondertussen ging mijn familie ook gek doen tegen mij. Ik moest maar meegeven, ik was niet welkom en er was constant ruzie als ik wilde vertellen over de streek die mijn ex die dag weer heeft uitgehaald. Alsof ze achter haar stonden.


Wat blijkt nou, ze zijn extreem anti ongevaccineerden en kiezen ook daadwerkelijk kant voor mijn ex. Alle vertrouwenspersonen ben ik dus kwijt geraakt. En mijn beste vriend ook. Al weet ik nog steeds niet of dat door haar komt.

Ik zie mijn zoontje al vanaf de laatste mediation niet meer onder het mom dat ik niet labiel genoeg ben voor hem. En ze is de aanval voluit begonnen.

Ik heb ondertussen ook echt vertrouwens issues gekregen en ben in isolament geraakt door de laatste lockdown. Ik zag alleen mijn ex nog maar. Mijn moeder neemt de telefoon al 2 maanden niet meer op en mijn vader is mij aan het bespelen voor haar.

Ik weet niet meer wie ik kan vertrouwen en heb best wel veel last van angstaanvallen.

Ik ben wel helemaal gestopt met blowen en qua werk vinden gaat het erg goed.

Hoi Willem, Wat een vreselijke en moeilijke tijd heb je meegemaakt zeg 😓 wat zul jij je eenzaam en alleen voelen, en daarbij ook nog geen steun of hulp krijgen van je eigen familie..

Ik heb mbt de "narcistische partner" dezelfde ervaring als jouw mogen ervaren, mijn energie was helemaal leeggezogen, ik was gesloopt.. het stabiele, lieve, leuke, vriendelijke, vrolijke, sportieve, sociale, naïeve en hartelijke meisje wat ik altijd was was gewoon compleet verwoest...dood van binnen.. ik werd met een baby van 5 weekjes oud aan de kant geworpen.. ik kreeg wel gelukkig veel steun van mijn familie, maar datzelfde meisje ben ik nooit meer geworden!

Hoe gaat het inmiddels met je?

Groetjes Nina

Hoi Willem,

Dat heet nu de tragiek van het leven, en tegen een narcist kun je eigenlijk weinig beginnen behalve een nieuw leven starten.
Wat vreselijk dat het zo is gelopen.

Probeer het via gerechtelijke weg en als dat niet mogelijk is hoe moeilijk ook, laat het los, vind een nieuwe lieve meid die ook graag een kind wilen begin opnieuw. Ookal is dat erg moeilijk. Er zijn zeker ook ongevacineerde vrouwen die jou denkwijze begrijpen. Kijk eerst rustig de kat uit de boom.
Regel ook therapie voor jezelf. Beste is een therapeut die verstand heeft van narcisme en schade daaruit.

Probeer eerst poos jezelf te herstellen zodat je niet weer op hetzelfde typ valt.

Als je een sparringbuddy zoekt kan dit niet altijd je partner zijn. Ga je steun ivm je politieke zaken vinden elders, bij clubs, vrienden. Obline, belast je partner daar niet mee. Leven en laten leven. Ze was dat zat. Forceer dan ook geen gesprek.
Vervelend dat het zo naar is gelopen.
Nu moet je kijken naar jezelf en leren vj fouten.

Jullie relatie is gewoon op valsheid gestart!
Je vond het geweldig dat zij je aanvaarde zoals je bent… en blijkbaar was dat maar een façade! Niet haar echte ik! Het was een rolletje omdat zij overtuigd was dat ze moest pleased, zichzelf opzij zetten zich aanpassen om toch maar geliefd te worden!

Jij geeft zelf aan dat je eigenlijk niet aangetrokken was tot haar, maar het gaf je een veilig gevoel dat zij maar een 7 was en er geen kapers op de kust waren. Je was verliefd op haar gedrag, haar please gedrag.

Allebei de illusie: de ander ziet me graag!

En dan brokkelt de façade… de ware ik komt aan bod…. Ze heeft er genoeg van om te pleasen… neen ze kan niet om met je blowen, ze is jouw milieu ding meer dan zat! En dat laat ze duidelijk blijken! Ze vecht je aan ze toont eindelijk haar ware zelf.

Narcist? Neen! Een onzelfzeker iemand die haar grenzen altijd heeft overschreden zichzelf heeft aangepast om maar liefde te krijgen en op een dag er genoeg van heeft om te pleasen. Iemand die zegt: dit ben ik, ik wil nu ook dat de andere mij pleased.

Heel triestig verhaal, verhaal die wel vaker voorkomt!

Vrouw doet haar best om geliefd te worden door de man, man vind die vrouw leuk…
Man hoopt dat de vrouw nooit verandert, vrouw hoopt/denkt dat als ze haar best doet hij zal veranderen. Hij zal nooit veranderen, zij verandert wel want ze merkt hoe hard ik mijn best doet hij verandert niet.

Zij moest een man vinden die ze aanvaardt hoe hij is in het begin van de relatie. Jij moet een vrouw vinden naar wie je van dag 1 kijkt met sterren in de ogen en niet met het idee: die is goed genoeg, er zullen geen kapers zijn.