Ze verloren zich in negatieve gewoonte patronen

Jeanet en Harry verloren zichzelf in negatieve gewoonte patronen

Elk stel heeft zijn eigen dynamiek, zo ook Janet en Harry. Hun liefde voor elkaar is groot maar ze merken dat ze steeds weer in ruzie terecht komen, terwijl ze zo anders wensen. Ze zitten vast in een negatief gewoonte patroon.

Ze hebben 4 kinderen en ze werken allebei. Harry heeft recent een baan waar hij zich weer prettiger in voelt. Janet voelt zich chronisch overbelast en gespannen door de lading en ruzies tussen hun samen.

We starten met het onderzoeken hoe zij elkaar ontmoet hebben, wat de kwaliteit is van hun relatie en waar zij de eerste scheurtjes van ongemak ervoeren in het samen zijn. De geschiedenis laat zien dat zij het al jaren samen goed hebben. Dat ze om konden gaan met de grote activiteit van Harry en de grote gevoeligheid van Jeanet. Ieders kwaliteiten werden gewaardeerd.

Toen het leven drukker en voller werd door de komst van kinderen en de toenemende verantwoordelijkheden, zijn zij elkaar uit het oog verloren. Hun kwaliteiten (veel aanvoelen versus ondernemend) werden juist de grootste ongemakken en brachten bij de ander een gevoel van afwijzing en eenzaamheid.

De kwaliteit van Jeanet werd negatief en zeurend gezien en de kwaliteit van Harry werd als agressief en niet mee werkzaam ervaren. Harry en Jeanet konden elkaar vooral zien door die ogen van irritatie en dat was voelbaar in de manier van communiceren.

We ontrafelen de knoop waarin zij zijn beland door inzicht gevende gesprekken en oefeningen. Hierdoor neemt het inzicht in de patronen toe en is er ruimte om te kijken en te oefenen met communicatie die ondersteunend werkt.

Door de aandacht te hebben en verantwoording te nemen voor ieders eigen patronen ging Jeanet voelen dat ze meer ruimte moest maken voor het gezin omdat de vele taken op haar bord te belastend voor haar waren. Ze maakte zich vrij van het gewoonte patroon dat ze zelf altijd alles moet kunnen.

Harry kon zich vinden in het maken van een planning met betrekking tot de taken van de dagelijkse dag. Hij maakt zich betrokken door regelmatig te overleggen, om te checken wat hij kan betekenen, omdat hij dit niet als vanzelfsprekend zelf ziet.

Ze maakte (positieve) ruimte om elkaar ook naast alle praktische taken weer vanuit plezier te ontmoeten. 1 Avond in de week werd hun vaste “heilige” avond samen, waar ze wandelden, elkaar masseerden, uit eten gingen of naar de film.

Door inzicht in de dynamiek en het begrijpen van hun eigen en elkaars gebruiksaanwijzing vonden ze elkaar weer terug. Het vertrouwde samenzijn en de intimiteit vonden zij weer terug. Dit had een merkbaar positief effect op het hele gezin.