Voel me al jaren bitter eenzaam

Hoi Allemaal,

Ik ben een 30-jarige man, ik woon alleen en ik voel me al jaren bitter eenzaam. Ik mis de innige binding met mensen, de diepe conversatie. Ik ben altijd een sociale man, omdat ik altijd lief, aardig en behulpzaam ben, maar ik was in mijn jeugd extreem introvert en veelal geremd in het sociale contact (daar zit een trauma/beschadiging van huis uit), waardoor ik nooit echte vriendschappen heb kunnen sluiten en opbouwen. De sociale gemeenschap is mij ook vreemd: nooit voor mijn gevoel ergens bij gehoord en de “juiste” mensen ontmoet, waarmee ik mensen bedoel waar ik me echt mee kan vereenzelvigen, waarmee ik een klik heb. Ik heb jaren aan mezelf getwijfeld: deug ik wel? Moeten mensen mij wel? Waar schoort het aan? De zelfliefde is er uiteindelijk gekomen, maar vriendschappen nog niet, wat kan komen door mijn huismussenbestaan en het feit dat ik niet uit ga. Met familie ga ik vaak een dagje uit, dus er is gelukkig wel enigszins sociaal contact. De band met hen is goed.

Komt iemand dit bekend voor? Ik kom graag in contact met lotgenoten.

Groetjes, Mide