Verschil tussen constructief nadenken en piekeren

Beste verhaaldeler,

Je adviezen doen me herinneren aan wat mijn moeder vroeger tegen me zei. Dat begreep ik als kind niet zo goed. En nu ook nog steeds niet zo denk ik. Wat bedoel je met 'plannen welk moment van de dag je er aan toekomt'?

Ik ben erg nieuwsgierig, want ik wil graag van mijn piekeren af.
En wellicht geeft het weer een leuk gesprek met mijn moeder ;-)

Ik reageer even op de tip van ‘anoniem’, misschien heb je daar toch wat aan :) ik denk dat ‘anoniem’ hiermee als tip wil geven dat je bijvoorbeeld elke dag een momentje inplant voor jezelf waarbij je je helemaal suf mag piekeren. Dit is dan bijvoorbeeld 10 of 15 minuten. In dat moment mag je echt alles aan je voorbij laten komen, desnoods schrijf je je pieker-gedachten op in een dagboek. Na die 10 of 15 minuten (of hoe lang of kort je zelf kiest) dwing je jezelf om te stoppen met piekeren. Bijvoorbeeld door even totaal iets anders te gaan doen, waarbij je afgeleid raakt. En spreek dan met jezelf af dat je alleen op je ‘geplande momenten’ mag piekeren. Komt er daarna weer zo’n vervelende gedachte op in je hoofd: parkeer ‘m voor het volgende geplande piekermoment. Zo van: “ah, daar is weer zo’n gedachte. Morgen om (ik noem maar wat) 18.00 uur mag ik er zoveel over nadenken als ik wil, maar nu even niet” . Het is echt even oefenen, maar mij helpt het wel. Vooral omdat ik mijn gedachten niet probeer te negeren of te onderdrukken (want dat werkt toch niet), maar ik er niet elk moment van de dag aan toegeef. Ik merk dat ik daar toch een bepaalde rust van krijg. Ik ben niet continu met mezelf in gevecht, maar laat het er gewoon zijn op de momenten dat ík dat wil.

Hopelijk heb je hier iets aan en helpt het je :)