sinds sept thuis met burnout

Hey Johanna,
Ik herken goed wat je schrijft. Ik zit zelf sinds okt. 2019 ook thuis met een burn-out. Woon ook alleen wat soms indd eenzaam kan voelen. Afleiding/sporten helpt me en heb sinds een tijdje haptotherapie. Ik deelde het ook nooit met mensen als ik me slecht voelde, maar merk dat het wel belangrijk is nu voor me. De mensen die echt om je geven willen er ook voor je zijn, gun je zelf daar gebruik van te maken. Het kan je enorm helpen en dan heb je misschien minder het gevoel er alleen voor te staan. Veel sterkte en weet, je bent niet alleen :-)

tjemig, wat herken ik dit, vreselijk alleen voelen in deze situatie ,aangeven dat je graag steun ontvangt maar het krijge: ho maar..de meeste laten het voor wat het is en praten liever over hun leven..
mijn gedachte is dan ook: ik doe er niet toe....

Hi :)
Ik herken ook veel in wat jullie schrijven. Kwam ineens op deze site tereecht en zit wat te lezen.

Ik ben zelf 29 en zit in mijn 2e burnout (eerste op mijn 25e). Vreselijk, had nooit gedacht dat ik het weer zo ver zou laten komen. Sinds september ziekgemeld en na 2 weken weer begonnen met werken met het idee dat het wel kon. Opgebouwd tot 20 uur en daarna weer volledig ingestort. Nu 2 maanden thuis.

Ik ben ook single en iedereen om me heen onderneent doet leuke dingen! Snap helemaal dat je je eenzaam voelt. Maar je bent niet alleen. Dat zie je maar weer op deze site. Hoe ver ben je in je herstel? Kan je al weer wat qua beweging etc?

Sterkte <3

Heftig man!! Ontzettend veel sterkte!

Je bent niet de enige. Ook ik herken dit, toen ik tegen de 30 liep begon er een onrust te groeien. Mensen op je heen starten een gezin en ik kreeg steeds meer een groeiende angst. Ik probeer te werken aan mijn denkpatroon en de daarbij opkomende gevoelens. Ik ben nu 9 maanden verder
Sinds ik thuis raakte. Ik weet dat ik mezelf hierin ga overstijgen.. ik wil dat gewoon. De realiteit is nu ook dat ik net weer hyperventilatie had en nu dus hier mijn geruststelling probeer te vinden. Accepteren Ruben, accepteren dit is hoe het is. Maar het word beter. Want dit is geen normale
Staat voor je lijf. Ga dingen doen die je vroeger leuk vond, ga doen wat je wil, laat los wat is geweest. Wees trots op jezelf dat je jezelf zo kwetsbaar maakt. Probeer de kleine zegeningen te tellen. En wees lief voor jezelf. Luister niet naar die interne criticus als hij geen redelijke argumenten heeft. Vergeef jezelf en leg de focus op het positieve. ‘Water the flowers, not the weeds’.