Signalen gemist, nu leef ik met de gevolgen

Beste allemaal,

Laat ik beginnen met het feit dat ik altijd wel positief ingesteld ben (geweest). Bij mij is het glas altijd half vol in plaats van half leeg. Maar ook ik ben een slachtoffer geworden van een heftige burn-out.

Voorop gesteld ben ik nog steeds bezig met de acceptatie ervan. Inderdaad, ik dacht altijd dat het me niet zou overkomen. Ik werk sinds 2000 als politieagent en heb een hoop vervelende dingen meegemaakt. Ik had daar gek genoeg nooit moeite mee. Een reanimatie, een lijkvinding, en zwaar ongeval op de snelweg enzovoort. Het was maar werk. Maar juist de dingen die dichtbij gebeurden hebben me waarschijnlijk geraakt.

Eigenlijk is de boog sedert 20 à 21 jaar gespannen en zo gebleven. Mislukte relaties, onstabiele thuissituaties, overlijdens van dierbaren, conflicten met de werkgever, noem maar op.Waar ik waarschijnlijk de fout heb gemaakt is het negeren van signalen van de burn out en mijzelf voordoen als drager van een olifantenhuid. Met andere woorden, ik ben keihard doorgegaan met leven.

Nu leef ik met de gevolgen. Sinds 2012 ben ik volcontinue gaan werken met regelmatig nachtdiensten. In 2017 werd ons zoontje geboren en