Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog

Overspannen door een steentje in je schoen

Hoe kan ik me toch zo druk maken over zoiets kleins? Het is totaal onbelangrijk en toch merk ik dat ik er steeds aan moet denken. Herken je dat? Ik heb het ook af en toe.

Misschien is het een mail van een collega waar je toch al niet zo goed mee kan. Of is het opmerking van je schoonmoeder. Een discussie met de buurman over de schutting. Bepaalde kleine dingen van je partner waar je je steeds weer aan ergert.

Je ligt er wakker van, je voelt je moe. Dat komt natuurlijk ook omdat je het druk hebt, maar waarom houdt dit kleine dingetje je nu zo bezig?

Mijn ervaring is dat mensen veel aankunnen en tegelijkertijd dat het soms ‘kleine dingen’ zijn die hen uit hun evenwicht brengen. Het lijkt wel op wandelen. Als je een beetje goede conditie hebt, kun je uren wandelen.

Maar er hoeft maar een klein steentje in je schoen te zitten en het lopen gaat niet meer. Je kunt het eerst nog proberen te negeren, maar het blijft zeuren. Je gaat de pijn steeds meer voelen. Het is duidelijk: je zult er iets aan moeten doen, anders kun je niet verder.

Zo kan het ook zijn met iets onbelangrijks dat je maar dwars blijft zitten. Het is goed om er iets aan te doen. Soms is een goed gesprek met je collega, schoonmoeder of buurman genoeg. Achteraf concludeer je dan opgelucht: wat me bezighield was gemakkelijk op te lossen.

Maar het kan ook zijn dat dat niet lukt. Je ziet het niet zitten. De ander wil niet praten. Of het gesprek lost het niet echt op. De situatie zelf is niet op te lossen, want op zoek gaan naar ander werk, een andere schoonmoeder of gaan verhuizen, is ook zo wat. En toch blijft het je dwars zitten. En het wordt eerder meer dan minder.

Als je dat herkent is het goed om even te stoppen om het steentje uit je schoen te halen. Als je het niet doet, sta je straks misschien gedwongen stil.

Misschien is dat al gebeurd. Sta je stil. Zit je thuis. ‘Overspannen.’ Vaak is dat een optelsom van een volle agenda en onverwachte, stressvolle gebeurtenissen. Soms is even tot rust komen genoeg, maar het kan ook de moeite waard zijn uit te zoeken wat maakt dat je vastgelopen bent.

Heel vaak zegt het ook iets over jezelf. Bijvoorbeeld: Waarom trek jij je dat meningsverschil met die collega zo aan? Waarom baal jij zo van die opmerking van je schoonmoeder? Waarom zit dat gedoe met de buurman jou zo dwars?

Daar kun je het over hebben in therapie. Soms is het een kwestie van een steentje uit je schoen halen en weer verder gaan. Opeens zie je wat je zo dwars zit en hoe je er anders mee om kunt gaan. Soms moet er meer gebeuren en moet je je looptechniek aanpassen en dat kost wat meer tijd. Maar hoe dan ook: blijf er niet mee rondlopen.


Idelette

1
Reageer
Toon reacties Verberg reacties

Jouw reactie:





+ Mijn verhaal delen




Zoek een therapeut

 
Druk op de plaatsnaam om te kijken welke therapeuten in de buurt zitten:


Staat jouw stad er niet bij? Zoek dan vrij op plaatsnaam >>


© Therapiepsycholoog - psychologen en therapeuten
| Disclaimer | Privacy verklaring | Reviews | Login | Aansluiten