Niks anders dan het accepteren

Oef kan mijzelf helemaal in je verhaal vinden
Alles zwart niet kunnen genieten jaloers op lachende mensen liever niet uit bed komen zelfs boodschappen halen is al te zwaar gewoon paniek heel bizar hoe een geest werkt.ik heb inmiddels 9 jaar lang last van depressies setraline geslikt 5 jaar lithium
Lamotrigine en steeds als je er weer middenin zit zie je het einde van de tunnel niet.weer wachten er komt weer een betere dag.............de zombie vertrekt wel weer een x

Precies..paniek slaat toe in de supermarkt...ben een week lang nerveus om even langs het postkantoor te gaan..stel alles uit tot het laatste moment. Probeer ermee te leven en mezelf zo te accepteren..die zombie is een poosje weggeweest maar sterker teruggekomen...dat valt dan heel zwaar..maar als je hem op dat moment accepteert verliest hij een beetje zijn kracht en kan je er een beetje mee leren leven. Succes!!

Je denkt dat anderen meer bereiken en dat jij stil staat niemand staat stil je ontwikkelt je altijd.
Je vrienden die studeren wil niet zeggen dat ze zich meer ontwikkelen dan jij.
Misschien heb je deze rust nu nodig en is aan jezelf werken ook een vorm van je ontwikkelen.
Ook dat je hier je verhaal deelt is al werken aan jezelf.

Jou kracht is je zelf kennis dat heeft niet iedereen je beseft dat je kwetsend bent op dit moment en daardoor kun je daar iets aan doen.

Zorg dat je iemand vind waar je mee kunt praten en dat je een hobby vind waar je een goed gevoel door krijgt.

Wat ook helpt is iedere dag op te schrijven wat leuk was en waar je dankbaar voor bent.
Het komt goed je bent waar je moet zijn !!!!