Niet eenzaam met je partner?

Ik bedenk me altijd, ondanks mijn kinderwens die heel groot is, hoe dankbaar ik mag zijn dat we elkaar hebben. Er zijn heel veel stellen die na zo'n nieuws uit elkaar gaan. Als je een partner naast je hebt die je door dik en dun steunt, ook in deze situatie... ben je zó rijk!

Bedenk je dat er ook veel vrouwen alles alleen doen, zonder partner of kinderen. Blij dat jullie met z'n 2e zijn en veel steun aan elkaar hebben.

Ik ben zo’n alleenstaande zonder kinderen en ben jaloers op de vrouwen die wel een partner hebben om dit leed mee te delen. Er zijn vast ook
Lotgenoten stellen die misschien wel met jullie willen delen. Bij mezelf merk
Ik dat ik eigenlijk altijd maar naar familie ga of op groepsvakantie. Ook de community van een kerk helpt wel. Het slijt wel. Ik kan wel tegen mijn nichtjes en neefjes maar ook die krijgen nu kinderen en dan is dat ook best weer moeilijk. Feestdagen zou ik
Op tijd plannnen met andere kinderlozen of wegwezen naar een mooi oord. Maar het gaat niet echt over helaas. Maar inderdaad jullie hebben elkaar nog. Kan me voorstellen dat dat eenzaamheid niet altijd weghaalt tenzij je er goed samen mee kan zijn. Sterkte