Mijn verhaal delen met mijn ouders of niet?

Begin dit jaar ben ik na jaren lang strugelen en vermijden naar een psycholoog gestapt. Ik heb veel gepraat en emdr gehad, ik heb namelijk in mijn jeugd ptss opgelopen door niet over mijn traumatische ervaringen te praten. Nu ik het beetje bij beetje aan het verwerken ben, sta ik nu voor een vraag waar ik geen antwoord op weet.

In mijn verleden heb ik op 14 jarige leeftijd te maken gehad met seksueel geweld, waarbij ik voor een aantal uren ben vast gehouden in een woning door de dader. Ik heb dit nooit aan mijn ouders durven te vertellen. Mijn vader kan oordelend zijn, maar van mijn moeder weet ik dat ze begripvol en steunend zou reageren. Al zou dit haar verdrietig maken. Ik wil het ze graag vertellen, open kaart spelen. Maar ik ben bang voor de reactie van mijn vader en wil mijn ouders niet onnodig pijn doen. Als ik het mijn moeder vertel, dan weet mijn vader het ook.

Wat zijn jullie ervaringen met het delen van jullie trauma's? Wat heeft het jullie opgeleverd en waar moet ik voor oppassen?
Ik hoor namelijk negatieve verhalen, waarbij relaties er flink onder te leiden hebben. Ik wil graag een goede relatie met mijn ouders behouden.