Mijn lieve man en soulmate overleden
Beste Lotgenoten,
Zoveel verdriet en gemis bij iedereen. Vreselijk en ook ik stik haast in mijn eigen verdriet want mijn lieve man en "soulmate" is eind april 2017 plotseling aan een hartinfarct gestorven op 63-jarige leeftijd.
Binnen een uur was zijn, maar ook mijn leven en mijn toekomst over en voorbij.
We waren 32 jaar samen en plotseling ben je alleen, wanhopig en verloren. Diegene met wie je alles deelde en die je vertrouwde en liefhad is er niet meer.
Buiten alle dingen die je moet regelen - en dat zijn er nogal wat - voel je je misplaatst en niet meer geliefd of geborgen in een wereld zonder je vertrouwde Partner.
Vaak voel ik me letterlijk misselijk van verdriet en heb ik het gevoel gek te worden door het gemis.
We hadden al een aantal moeilijke jaren achter de rug met veel ziektes en het verlies van mijn zus op 55-jarige leeftijd, waar we erg veel verdriet van hebben gehad. Samen kom je er dan toch weer bovenop, maar alleen....... ?
Helaas heb ik niemand meer, ouders jong gestorven, geen kinderen en ook mijn zus en beste vriendin is alweer 2 jaar dood. Dit maakt het extra moeilijk, want voor wie moet ik verder leven ? Het is uitzichtloos en doet zo'n pijn.
O zo herkenbaar ben vorig jaar Oktober mijn man verloren en voelt me ook zo alleen en verrdrietig huil elke dag Heb twee kinderen en helpen mij goes.Maar je moet het toch zelf doen heel moeilijk .
Ik weet precies hoe jij je voelt wij hebben ook geen kinderen. ik heb heus ook wel goede dagen maar er zijn heel veel rotdagen en dan ben ik echt verdrietig. ik word dan ook nergens blij van.
ik ga naar de Sint- jan naar mariakappeletjes ga voor de foto van m'n overleden man staan vraag hem om hulp maar niks helpt zit jij in een praatgroep ik hoor het graag van je ik wens je in ieder geval veel sterkte groetjes
Ik vind het zo erg om dit te lezen, het is allemaal heel erg als je zin hebt voor een babbel geen probleem hoor.
Ik voel zo met je mee ,mijn liefste is 27 /8/18 op 2uur tijd overleden aan een fatale hartaanval ,niets meer kunnen zeggen ,alleen dat groot verdriet ,hij is gestorven op de geboortedag van de kleinzoon die verleden jaar om het leven kwam,en nu moet ik alleen verder,soms weet ik niet hoe te overleven ik mis hem zo erg ,hij was mijn geliefde maar ook mijn beste vriend,alles konden wij bespreken en wij altijd samen ,,heeft dit leven nog zin vraag ik mij af.
mijn man is in is ook pas over lede 2/ 9/2018 iki ben ook alleen wij waren ook heel cloos het is in deze tijt moeilijk contact temaken met mensen
Ik weet zo goed hoe jij je voelt, in sept 2016 overleed mijn moeder na een kort ziekbed, nov 2016 mijn schoonzus (vriendin) en op 13 januari 2017 overleed mijn man op 48 jarige leeftijd aan een hartstilstand. Hij was leider van het elftal van mijn jongste zoon die toen 22 was en ze waren op voetbalkamp in Oostende (Belgie). Rond 7 uur kreeg ik nog een filmpje gestuurd waarop ik mijn man met de jongens zie voetballen in de zaal en rond half 8 ging mijn telefoon met de mededeling dat ze mijn man aan t reanimeren waren. We zijn uiteraard meteen in de auto gesprongen maar we waren Amsterdam nog niet uit of ik kreeg al telefoon dat hij was overleden. Vanaf dat moment ben ik alleen nog maar bezig met overleven en proberen mijn leven een andere draai te geven. De draad oppakken zoals iedereen dat maar roept gaat gewoon niet, hoe pak je draad op van iets wat niet meer is. Ik was 32 jaar met hem samen en mijn gezin was ineens helemaal uit elkaar getrokken. Mijn jongste zoon is vlak daarna compleet ingestort en loopt nu nog steeds onder behandeling bij de psychiater daar krijgt hij EMDR therapie omdat hij aan deze ervaring post traumatisch stress syndroom heeft overgehouden. En sinds 8 maanden ben ik uit Amsterdam verhuisd simpelweg omdat ik daar niet meer kon wonen, het huis de omgeving de mensen we hadden er ons hele leven gewoond en ik kon er niet meer leven zonder ziek te worden. Nu merk ik dat het heel moeilijk is om mijn nieuwe huis een thuis te maken want het gemis blijft en het verdriet lijkt met de dag erger te worden. Ik heb inmiddels contact gezocht met een therapeut in de hoop weer wat meer rust in mezelf te vinden en weer te genieten van de leuke dingen zonder altijd maar die boosheid en het verdriet wat alles overschaduwt. Sterkte en ik hoop voor ons allemaal dat er betere tijden aanbreken en dat we dan de mooie herinneringen weer zonder al teveel pijn terug kunnen halen, het gemis zal blijven.
ik heb zelf ook mn man verloeren na een lang ziekbed en ik ben nu 48.
Ik zit in het zelfde schuitje, ben ook mijn partner verloren. Na een relatie van ruim 40+ jaar op 4 januari 2016. Na een moeilijke periode van 2 jaar. In december 2014 had ze een herseninfarct ze viel van de trap, brak haar knie door de val en de volgende morgen haar herseninfarct. Dat zorgde voor een periode van revalidatie. Drie maanden in revalidatiecentrum en daarna proberen op eigen kracht verder te komen wat haar aardig lukte met mijn geduldige ondersteuning. Tot 4 Januari in de avond ze ging naar toilet, en ik hoorde heel zachtjes auw auw, ik ging naar haar kijken en daar lag ze half in de wc, half in de gang. Direct 112 gebeld en mijn kinderen. Ik heb geprobeerd haar te reanimeren maar ik wilde niet te veel schade aanbrengen aan haar omdat ze in een onmogelijk houding lag. De hulpverleners waren heel snel aanwezig binnen 4 minuten en hebben de reanimatie voortgezet. Wij, mijn kinderen waren toe ook aanwezig werden naar buiten in de tuin geloosd en daar hebben we ongeveer 30 minuten gestaan. Toen werden we binnen geroepen en werd ons verteld dat mijn vrouw, hun moeder was overleden aan een longembolie.
Ze was drager van een gen dat kon leiden tot bloedstolling ze slikte anti bloedstollende preparaten maar die hebben haar niet kunnen redden. Ik ben vanaf dit gebeuren alleen. Ik heb wel enorme behoefte aan contact met lotgenoten om het drama te kunnen verwerken. In deze periode met kerst en oud en nieuw is dat ieder jaar weer moeilijker. Misschien kunnen we elkaar wat meer vreugde geven. Laat maar weten of je er iets mee wilt.
Ze weten ook niet wat te zeggen,ze snappen niets van ons gemis,sterkte hoor.valt niet mee,
Ik heb een gelijkende situatie meegemaakt. Mijn man en beste vriend( maatje) is 15 september aan de gevolgen van longkanker overleden. We wisten het pas 3 maanden. Na 3 maanden van liefdevolle en zware zorg heeft zijn lichaam het opgegeven. En nu zit ik in een diep, zwart en eenzaam gat.
Voor mij hoeft het leven niet meer. Het is gewoon teveel.
Maar mijn man is 1-12-2020 overleden.
Het is nog zo kort geleden en ik weet ook niet hoe het verder moet.
Ik heb gelukkig hele lieve dochters en schoonzonen en kleinkinderen.
Mijn zussen en zwagers staan om mij heen.
En de kerk en de pastores.
Totaal 350 kaarten gekregen voor de uitvaart.
Mijn man had sinds twee maanden een ziekte die heet Amyloidose en dit zijn eiwitten die in je bloed zitten en die vouwen niet open zoals had moeten zijn.
Bij mijn man gingen ze op zijn hart zitten en dat was een hartstilstand tot gevolg zodat ik
s ochtends een raar geluid hoorde en gelijk ben beginnen met reanimeren.
Het is echt vreselijk stil en mis hem ontzettend.
Maar op een dag vindt je je kracht terug.
Mijn man is overleden aan kanker , 22 november 2019.
Ik voel me zo vreselijk alleen. Ik heb dan wel kinderen maar heb t gevoel dat ze mijn verdriet niet begrijpen.
Ik voel me verloren, alleen, in de steek gelaten, weet niet hoe er mee om te gaan.
Ik wens jullie allen veel sterkte toe
Lieve groet
Ik belde ...en ze zei is er iemand bij je ..toen voelde ik het en ze zei :Simon heeft een herseninfarct gehad hij is overleden ...
Het is of de grond onder je wegzakt ..
Mijn lieve schat en ik zijn 2 soulmates er is niemand op de aarde zo spontaan , medelevend en liefdevol als hij ..
Zaterfag hebbdn we mijn schat begraven op het selwerderhof in Groningen ...ik ben kapot mijn hart is gebroken ..ik heb 2 jongens van 22 en 26 jaar ..ze zijn er ook kapot van weer niet meer hoe te leven elke dag ga ik met mijn je ngens naar onze man en vader ..het is vreselijk ...we gaan kapot van verdriet
Zo,n 15 jaar geleden kreeg hij de diagnose ms. Alles hebben we er aan gedaan dat hij thuis bij mij kon blijven.
Ook zijn wij de afgelopen anderhalf jaar nergens geweest en ook niemand bij ons thuis ontvangen uit angst voor corona, dat zou hij niet overleven. Hij had geen corona maar kreeg een dubbele longontsteking en zijn lichaam was zo verzwakt dat hij dit niet gered heeft. Zoals ik al zei deden wij alles samen, nooit gingen wij ergens alleen naar toe. Wij waren helemaal in elkaar verstrengeld. Nu moet ik alleen verder, zonder kinderen maar wel met lieve familie die mij in alles steunen. Maar het gemis kunnen ze natuurlijk niet opvangen. Voel me zo eenzaam en alleen. Er is iets in mij gestorven. Het is niet zo dat ik de hele dag huil, dat zijn momenten, maar van binnen blijf ik huilen. Ik probeer de draad weer een beetje op te pakken, met horte en stoten, en dat lukt mij aardig. Alleen heb ik nu zo het gevoel, dat dit toch niet kan, zo kort na zijn overlijden, . Heb zo,n dubbel gevoel. Ik hoor toch nog steeds nergens zin in te hebben. Ik mis mijn man verschrikkelijk, het is ruim vijf weken geleden pas, en ik heb al wat dingetjes in huis en werk opgepakt. Dat kan toch niet. Heb moeite met deze gevoelens.
Mijn ex-man is nu bijna 1 jaar geleden overleden. Ondanks de echtscheiding waren we na 22 jaar huwelijk nog steeds aan elkaar verbonden, zolang lief en leed met elkaar gedeeld. Onze innige band is nooit over gegaan.
Heb geen kinderen, weinig familie en maar 1 goede vriendin.
Heel weinig om ‘voor uit bed te komen’ zal ik maar zeggen.
Voel veel verdriet en leegte. Wens jou het allerbeste toe.
Hij was acht jaar ziek geweest
Zo ziek dat hij op de laatste verlamd
Zo zwaar om de sterk 💪 man te zin
Dat hij afhankelijk was van mij
Ik had vrede mee dat hij overleden was maar ik mis hem zo dat ik
Ziek ben van verdriet ik krijg benauwd
Mijn verdriet is dat mijn lieve man leiden is weeg gegaan dat is
Dat makt mij verdrietig 😭
Bij mij pas afgelopen februari. Zo erg. Hoe is t nu?
Ik lees je verhaal nu. Ik zit ook een dezelfde situatie. Heel verdrietig en eenzaam. Lieve mensen om mij heen, stiefdochters die t heel lief bedoelen maar , gelukkig, een eigen leven hebben.
Ik heb geen eigen familie en de schoonfamilie woont te ver weg en zijn allemaal 90 plussers. Ik ben 75 en mijn man Jan stierf na de uitslag uitgezaaide nierkanker, in 4 weken.
Na een eenzame zaterdag met enkele telefoontjes en het lezen van , prachtige, rouwboeken weer een eenzame zondag voor de boeg. Hoe moet t toch verder?
Het is alsof ik jouw bericht zelf geschreven heb. Mijn lieve man Frank is overleden. De enige op deze wereld die grenzeloos van mij hield en alles voor mij over had.
We zaten er samen helemaal doorheen. 27 jaar veel te zware mantelzorg voor mijn ouders, zulke verkeerde keuzes gemaakt, maar we waren zo aan het eind van ons latijn dat we niet meer in staat waren de situatie te overzien of te veranderen. Volgens Frank was ik jaren geleden al overspannen. Toen in 2 maanden tijd m’n vader verkeerde bloedverdunners, hersenbloeding ‘s-avonds overleden, door alle consternatie baan bij KLM weg, ik in compleet overspannen toestand de weg kwijt en alles overstuur op Frank af reageren, die mij alleen maar wilde helpen. Hij liep tweede kerstdag de deur uit met de woorden “ik ben even weg, ik moet er even uit “ en ik wordt even later door de politie gebeld, hij lag op straat, hoofd in de auto,, hij is dood en ik kan niet meer. Familie Frank nooit meer gezien, mijn familie nooit meer gezien, geen kinderen geen vrienden en zo’n puinhoop die wij van ons leven gemaakt hebben omdat we er alleen altijd voor anderen waren. Mis Frank zo vreselijk
Het is alsof ik jouw bericht zelf geschreven heb. Mijn lieve man Frank is overleden. De enige op deze wereld die grenzeloos van mij hield en alles voor mij over had.
We zaten er samen helemaal doorheen. 27 jaar veel te zware mantelzorg voor mijn ouders, zulke verkeerde keuzes gemaakt, maar we waren zo aan het eind van ons latijn dat we niet meer in staat waren de situatie te overzien of te veranderen. Volgens Frank was ik jaren geleden al overspannen. Toen in 2 maanden tijd m’n vader verkeerde bloedverdunners, hersenbloeding ‘s-avonds overleden, door alle consternatie baan bij KLM weg, ik in compleet overspannen toestand de weg kwijt en alles overstuur op Frank af reageren, die mij alleen maar wilde helpen. Hij liep tweede kerstdag de deur uit met de woorden “ik ben even weg, ik moet er even uit “ en ik wordt even later door de politie gebeld, hij lag op straat, hoofd in de auto,, hij is dood en ik kan niet meer. Familie Frank nooit meer gezien, mijn familie nooit meer gezien, geen kinderen geen vrienden en zo’n puinhoop die wij van ons leven gemaakt hebben omdat we er alleen altijd voor anderen waren. Mis Frank zo vreselijk
Mijn lief is 4 jaar geleden overleden, na 53 jaar samen leven. Sturm und drang in die relatie, maar altijd weten voor elkaar te gaan. En nu? Het gemis gaat niet over. Maar het verandert in een klein leventje, Ik zal ook niet lang mer leven., ben ziek. Maar Ik ben blij met naar buiten gaan, mensen ontmoeten, een bloem. Soms denk ik: waarom ben ik blij? Ook omdat ik de liefde heb gekend, en zoveel mensen hebben dat niet.
Ik zou dit verhaal zelf hebben kunnen schrijven. Voel me net zo..
Mijn man is okt 2021 overleden. Hij had een zeldzame hersenziekte. De ziekte was ongeneeslijk. Aan hem is Euthanasie verleent op zijn verzoek.
Wij zijn 52 jaar samen geweest.
Ik wens U heel veel sterkte en kracht.
Lieve groet.
De pijn krijgt een plek, maar blijft.
Hoe te dragen ?
Ik weet het niet...
Ik kan je alleen maar heel veel goeds toewensen !
Je steunt jouw moeder het beste door haar het gevoel te geven dat je aan haar denkt, gewoon in de alledaagse dingen.
Heel veel sterkte ook voor jou als dochter met het verlies van. ouw vader.
Zoek een therapeut
Druk op de plaatsnaam om te kijken welke therapeuten in de buurt zitten:
- Aarschot
- Achterhoek
- Alkmaar
- Almelo
- Almere
- Amersfoort
- Amstelveen
- Amsterdam
- Amsterdam-Centrum
- Amsterdam-IJburg
- Amsterdam-Noord
- Amsterdam-Oost
- Amsterdam-West
- Amsterdam-Zuid
- Apeldoorn
- Arnhem
- Assen
- Assendelft
- Asten
- Baarn
- Barendrecht
- Barneveld
- Bergen op Zoom
- Berkel en Rodenrijs
- Best
- Bilthoven
- Bollenstreek
- Breda
- Brummen
- Brunssum
- Bussum
- Capelle aan den IJssel
- De Bilt
- Delft
- Den Bosch
- Den Haag
- Deurne
- Deventer
- Didam
- Dongen
- Dordrecht
- Dronten
- Driebergen
- Ede
- Eemnes
- Eersel
- Eindhoven
- Elst
- Emmen
- Enschede
- Ermelo
- Etten-Leur
- Geldermalsen
- Geleen
- Gennep
- Goirle
- Gooi
- Gorinchem
- Gouda
- Groningen
- Haaksbergen
- Haarlem
- Haarlemmermeer
- Hardenberg
- Harderwijk
- Heemskerk
- Heemstede
- Heerhugowaard
- Heerlen
- Heiloo
- Helmond
- Hengelo
- Hillegom
- Hilversum
- Hoeksche Waard
- Hoofddorp
- Hoogeveen
- Hoorn
- Houten
- Huizen
- IJsselstein
- Landgraaf
- Leeuwarden
- Lelystad
- Leiden
- Leusden
- Lisse
- Maarssen
- Maastricht
- Malden
- Meppel
- Middelburg
- Nieuwegein
- Nieuw-Vennep
- Nijmegen
- Nijverdal
- Noordwijk
- Noordwijkerhout
- Nootdorp
- Nunspeet
- Oegstgeest
- Oldenzaal
- Oosterhout
- Oss
- Oud-Beijerland
- Pelt
- Purmerend
- Putten
- Raalte
- Rheden
- Roermond
- Roosendaal
- Rosmalen
- Rotterdam
- Schagen
- Schiedam
- Schijndel
- Sint-Michielsgestel
- Sittard
- Someren
- Tiel
- Tilburg
- Twente
- Uithoorn
- Utrecht
- Valkenswaard
- Veenendaal
- Veghel
- Veldhoven
- Venlo
- Venray
- Vianen
- Voorburg
- Voorschoten
- Waddinxveen
- Wageningen
- Westland
- Wijchen
- Wijk bij Duurstede
- Waalwijk
- Zaandam
- Zaanstad
- Zeewolde
- Zeist
- Zevenaar
- Zoetermeer
- Zutphen
- Zwolle
Staat jouw stad er niet bij? Zoek dan vrij op plaatsnaam >>
- ✓ 300+ therapeuten
- ✓ Snel een afspraak
- ✓ Ook online therapie
Bij de meeste therapeuten op deze site kun je ook terecht voor online therapie.
In het profiel van de therapeut staat dit dan aangegeven.
Het verschil vergunninghoudend- of transport ziekenhuis
Verminderd vruchtbaar:
Zes maanden na de ivf-behandeling nog steeds depressie
Relatieproblemen:
Begin vandaag met werken aan verbetering
Warme en geduldige begeleiding
Anoniem | 6 mrt 2024:
Ik voelde mij heel geborgen en begrepen bij Carolina
Anoniem | Eindhoven | 6 mrt 2024:
Fijn om door haar gecoacht te worden
Therapie Beverwijk
28 mrt 2024:
Therapie Purmerend
28 mrt 2024:
Therapie Ouderkerk aan de Amstel
| Disclaimer | Privacy verklaring | Reviews | Login | Aansluiten