Ik zou heel graag mezelf zijn, maar het lukt me niet

Zet je masker af, het draagt zwaar, voor wie en waarom. Je houdt jezelf en daarmee iedereen voor de gek. Doe waar jij behoefte aan hebt. Dat kan alleen jijzelf doen. Alleen jij kent jouw behoeftes en kan ze vervullen. Wie bepaalt dat je je joggingpak niet aan kan doen? Ik snap je wel, maar waarom zullen we allemaal elkaar toch gek maken, door ons te conformeren aan regeltjes die niet bij ons/jou passen.

Beste Anoniem,

Als ik jou zo lees dan klinkt het alsof je keer op keer probeert om dat masker te laten vallen. Vol goede moed, totdat dat stemmetje in je hoofd weer allemaal kritiek uit. "Je doet het niet goed." "Anderen zien niet wie je echt bent." "Als ze dat zouden zien dan weten ze dat je echt niet zo goed/leuk/zelfverzekerd bent." etc etc.

Dat denkstemmetje hebben we allemaal. Hij/zij vertelt en bevestigd onze grootste angsten. Weerhoudt ons ervan om dingen te durven.. want het kan ook verkeerd uitpakken.

Goed nieuws en slecht nieuws:

Het slechte nieuws is dat je die stem nooit zal kunnen uitschakelen. Hoe hard je ook probeert. Die stem zal altijd een onderdeel van jou zijn.
Het goede nieuws is dat je wel kunt leren hoe je die stem minder controle laat hebben over wat je doet.

'Je bent niet jouw gedachten, je hebt gedachten.'
A.C.T. (acceptance and commitment therapie) is een geweldige tool om hiermee aan de slag te gaan. Misschien kun je je daar eens in verdiepen, of op zoek gaan naar iemand die je daarmee kan ondersteunen.

Succes!