Ik twijfel en schaam me voor mijn relatie

Ik heb een langeafstandsrelatie met een jongen die uit Colombia komt, maar in Parijs woont. Wij kwamen ongeveer 2 jaar geleden via internet in contact en begonnen al snel met elke dag videobellen. Hij woonde toen nog in Colombia, maar verhuisde 4 maanden later naar Frankrijk (hij heeft familie daar). We hebben elkaar toen voor het eerst ontmoet en de vonk sloeg meteen over.
Nu zijn we bijna twee jaar verder. Mijn vriend had destijds asiel aangevraagd in Parijs en deze is afgewezen. Hij gaat nu in hogerberoep.

Ik heb vaak twijfels over mijn relatie. Ik merk dat ik me ervoor schaam dat mijn vriend geen verblijfsvergunning heeft, niet gestudeerd heeft en geen Engels spreekt. Ik verzwijg dat dan ook het liefst voor mensen die ik niet goed ken, wanneer zij me vragen naar mijn vriend. Daarnaast twijfel ik vaak omdat hij kleiner is dan ik (ik weet het, heel oppervlakkig). Ik heb al meerdere keren de vraag van mensen gekregen: wat moet je met hem?
Buiten dit alles om ben ik wel echt heel dol op hem. Hij is echt super lief en hij draagt me op handen en we hebben ook nog eens super veel lol en dezelfde interesses. Ik denk niet dat ik snel weer een man tegen het lijf zal lopen die op zoveel vlakken bij me past. Maar toch kom ik niet van die twijfels af.

Ik studeer nu nog, maar wij hebben het er vaak over dat ik mijn vriend naar Nederland haal door middel van een verblijfsvergunning bij partner wanneer dit mogelijk is. Dit zal als alles goed verloopt over een jaar of twee al kunnen. Hij zal dan bij mij zijn, de taal kunnen leren en zelfs eventueel nog een studie doen als hij dat wilt. Daarmee vallen dus al een deel van de dingen waar ik door twijfel weg. Alleen ben ik bang dat als het zover is en we hebben er zoveel tijd en moeite in gestoken om hem naar Nederland te halen dat ik toch nog twijfel (Ik weet dat het niet belangrijk moet zijn, maar ik blijf toch altijd maar vallen over ons lengte verschil).

Ik hoop dat iemand advies voor me heeft. Ik weet niet wat ik moet doen. Moet ik de man waarmee ik misschien wel heel erg gelukkig ga zijn als we eenmaal samen in Nederland wonen aan de kant zetten omdat ik me schaam voor bepaalde dingen of moet ik dit gevoel negeren en harder werken om me niks van anderen aan te trekken..? :(