Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog

Ik maak mij voortdurend (24/24) zorgen om de kleinste dingen

Ik heb al van toen ik klein was een ernstige gegeneraliseerde angst en-pieker stoornis. Ik maak mij voortdurend (24/24) zorgen om de kleinste dingen en ben een geboren pessimist.

Vroeger, toen ik klein was, merkte mijn moeder al op dat ik zeer angstig was. Toen we op vakantie gingen , was ik 2 dagen voor het vertrek al aan het piekeren of we het vliegtuig en/of de ferry gingen halen.

Tijdens het voetbal had ik de indruk dat ik voortdurend moest plassen, dus was ik voortdurend op mijn blaas aan het duwen. Vanwaar die rare handeling kwam, weet ik niet en gelukkig heb ik dit afgeleerd...

Sinds jongsaf aan heb ik dus altijd rondgelopen met pieker/ dwang en angstgedachten.

Een 8-tal maanden geleden heb ik een zware maagontsteking gehad. In die periode heb ik niet geslapen, ging ik er (zonder diagnose) vanuit dat het wel eens maagkanker zou kunnen zijn... . Ik heb daar toen pillen voor gekregen en de maagontsteking is toen verdwenen.

De periode daarna, ging het op en af met mijn maag. Ik bleef klachten houden van extreem opgeblazen gevoel, extreme oprispingen, maar raar genoeg geen (of toch weinig) maagzuur.

Nu is het ondertussen zo erg geworden dat ik van het drinken van een glaasje water zeer zware oprispingen (boeren) krijg. Een gastroscopie laten uitvoeren, een bloedtest laten nemen, een CT-scan laten nemen, maar alles was in orde. Ik vermoed dat ik door de stress teveel lucht inslik.

Ik ben begonnen met psychotherapie te volgen, maar van de opdrachten die ik meekrijg word ik angstig. (voornamelijk sociaal contact zoeken om afleiding te vinden). Ik probeer te vluchten , zet mijn masker op en vertel wat de psycholoog wil horen. Ik weet dat dit mij verder in de put gaat duwen, maar mijn angst- en piekerstoornis heeft zodanige proporties aangenomen dat ik het gevoel heb dat niks mij nog vreugde brengt... . Het liefste blijf ik gewoon binnen in mijn veilige cocon tussen 4 muren. Ik besef dat dit op lange termijn geen oplossing is, maar ik weet gewoon niet beter...

Het ergste is vind ik dat je op die manier je naasten kwetst omdat ze meegetrokken worden in jouw problemen.

Zijn er mensen die dit herkennen?


T.V.
> 2 jaar geleden
laatste reactie: 02-12-2022

5
2
Reageer
Toon reacties Verberg reacties
Reageer:
Heel lastige wanneer je steeds ouder wordt om van ‘verkeerd’ gedrag af te komen. Veel succes, je stoornis is je overkomen. Wees niet boos op jezelf, maar probeer het met mini stapjes toch aan te pakken. Je kan het!

Jessica
> 2 jaar geleden
Reageer:
Eens ben je slachtoffer geweest.En dit moet erg pijnlijk voor je zijn geweest. Momenteel kies je ervoor om deze rol voort te zetten.
neem hiervoor je verantwoordelijkheid. jij bent nu diegene die liefde en erkenning kan geven aan jezelf. dat je die liefde en erkenning niet hebt gekregen toen je kind was pijnlijk.Accepteer dat. maak je niet afhankelijk van anderen om iets waar jij nu voor dient te zorgen. neem je macht terug en ga zorgen voor jezelf.

jeanny
02-12-2022

Jouw reactie:




Wil je ook je hart luchten?

+ Mijn verhaal delen




Zoek een therapeut

 
Druk op de plaatsnaam om te kijken welke therapeuten in de buurt zitten:


Staat jouw stad er niet bij? Zoek dan vrij op plaatsnaam >>


© Therapiepsycholoog - psychologen en therapeuten
| Disclaimer | Privacy verklaring | Reviews | Login | Aansluiten