Ik ben gewoon boos

Hoi Marina,

Wat jij schrijft is erg herkenbaar. Ik voel me ook erg leeg en verdrietig en merk dat ik me steeds meer buitensluit van alles. Ik ga liever niet meer naar vriendinnen of naar mijn volleybalteam, omdat het onderwerp kinderen steeds meer het gesprekstof is voor de hele avond! Ik kan op zo'n avond dan leuk doen, maar zodra ik thuis kom stort ik en huil ik alles bij elkaar. Heb jij dat ook? Ik vraag me af of anderen weten hoe je dit kan doorbreken? Want ik ben het eigenlijk nu wel zat en wil niet constant mij zo kut voelen. Ik ben bang dat ik mezelf anders helemaal verlies door dit verdriet. Hoor graag jullie reacties

Heel herkenbaar. Momenteel vind ik alles stom en voel ik heel veel boosheid naar mijn lichaam toe, omdat het me niet kan geven waar ik naar verlang.
Ik ben nu ook helemaal klaar met goede adviezen. Vooral van mensen bij wie dit nooit een issue is geweest. Rot op met je 'je moet er niet teveel aan denken, dan gaat het vanzelf'. Ughhh..

Herkenbaar.
Je voelt je als vrouw waardeloos.
Sterkte❤❤❤❤❤️‍🩹