Hopelijk kan ik daar mijn verhaal kwijt

Hoi, ik wil wel naar je luisteren hoor, maar hoe leg je hier contact?

Hoe gaat het met je Mimi?

Hoi, ik herken èn begrijp heel goed wat je hier schrijft.

Ben zelf 61 (M) en [nog] getrouwd, maar mijn relatie met m’n vrouw is compleet over. Omdat we al ruim 20 jaar een familiebedrijf hebben met onze kinderen kunnen we niet scheiden, maar in werkelijkheid hebben geen liefdesrelatie meer. Ik heb 5 jaar lang een lieve vriendin gehad met Epilepsie (myoclonide epilepsie) Heb haar jarenlang geholpen met aanvallen opvangen, verzorgen en neurologische onderzoeken tot ze plotseling overleed aan alvleesklier kanker. Veel mensen om ons heen bagatelliseerde deze epilepsie absances en ik werd daar explosief kwaad van. Dit had vooral met onmacht, frustratie en mijn ASS stoornis te maken. Kennissen en anderen lieten ons dan vallen. Om weer tot rust te komen moet ik mezelf even terugtrekken om het te verwerken. Ik ben graag alleen en hou van stilte, maar na haar overlijden waren alle mensen weg. Ik had plotseling geen vrienden meer om een mee te praten of te wandelen of eens samen te zijn. Facebook etc. vind ik helemaal niks. Ik heb (ASS) Asperger en veel mensen vinden mij te snel boos, tè direct of vreemd. Heb een hoge IQ en ben zeer creatief., maar ook heel zorgzaam. Ik mis vooral de gezelligheid van een leuke vriendin/maatje en dat we samen over [ook ziekte of stress, etc.] eerlijk en openlijk kunnen praten. Ik ga graag met kinderen en dieren om, dat is geen enkel bezwaar. Daarnaast heb ik zelf al enkele jaren een spier- en zenuwzieke en ik ben daardoor in veel activiteiten beperkt geworden. Ik rijdt nog wel graag auto, dus een vriendin op afstand maakt niet uit. De meeste mensen begrijpen mijn manier van communiceren niet goed of vinden het vreemd dat ik vrienden zoek die eenzaam zijn, of net als ik vooral behoefte hebben aan vriendschap en gezelligheid. Ook met iemand die zelf ook Asperger of andere gezondheidsproblemen heeft. Gek genoeg klikt dat vaak heel goed want deze ervaring heb ik opgedaan bij een lotgenoten groep, maar helaas is er geen contact gebleven. Alle mensen waren een stuk jonger en hadden totaal andere interesses.
Ik heb na jaren nu eindelijk een autisme coach, die mij helpt en bij-stuurt om acties te nemen of contacten te zoeken, dit vind ik altijd heel lastig. Ik zoek contact, maar hoe doe ik dat precies? Ik probeer nu of dit misschien wel lukt via lotgenoten....
Wie weet krijg ik nog een leuke of vriendelijke reactie.

Ik woon in Oisterwijk, groeten van Ton