Hooggevoelig. Nooit me gevoel leren uiten.

Ben 22 jaar.

Hooggevoelig. Nooit me gevoel leren uiten.

Me ouders zijn emotioneel niet erg ontwikkeld
Is niet hun fout. Maar nu zit ik wel met de gebakken peren.

Door hun opvoeding en eigenlijk dus door de opvoeding van hun ouders weer. Bekent verhaaltje.

Maar mijn opas en omas en mn ouders hebben ondanks hun "gebrek" helemaal nergens last van zeggen ze.

En ik heb al jaren paniek aanvallen. Geen contact meer met de buitenwereld. Een psycholoog. En continue hartpijn omdat ik alles binnenhoud, want oh wee als ik het uit dan gaat me ma janken en me pa schreeuwen. En dan zeggen ze dat ik ze het gevoel geef alsof ze de slechtste ouders ter wereld zijn.

En dan weet ik het niet meer want dat is niet zo maar elke keer als ik me emoties uit word ik op me vingers getikt of wordt me een schuldgevoel aangepraat.

Men heeft welleens gezegd ga een baan zoeken en ga uit huis.

Maar dat gaat dus niet omdat ik niet onder de mensen kan komen. Ik krijg haast een hartaanval omdat ik nooit normaal me emoties heb leren verwerken.

Dus zit gevangen thuis. Depressief. Bang. Eenzaam. Alleen. En ouders die me niet begrijpen en me een schuldgevoel geven voor het hebben van gevoelens. Oja en enorme hartpijn van alles opkroppen omdat ik t niet meer kan uiten.