Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog

Hoe weet je of iemand meerdere persoonlijkheden of psychose heeft?

Hoe weet je of iemand meerdere persoonlijkheden of psychose heeft?
Als in een alter-ego of echt een andere persoon in zichzelf of deels heeft afgesplitst om iets te overleven?

Ik ken mijn vriend nu 1.5 jaar. hij heeft in die tijd een diagnose gekregen met autisme, add, hsp en later ook burnout/overspannen.

Vanaf het begin kon hij zichzelf zijn bij mij zijn en uitte zich ook in bezitterigheid en wantrouwend en wat ik allemaal wel of niet mag doen en met wie. ookal ken ik mensen langer en beter dan hem, of het nou vrienden, collega's, kennissen, zijn of een ex, waarbij het tot een liefdes relatie kwam, maar bleek dat wel een vriendschap was. . En als hij overprikkeld was, dan kwam er van alles uit. Wat naar mijn mening te maken met spanning, stress, oud zeer en ook echte trauma's wat niet is verwerkt maar heel ver is weggestopt. een daarvan is zinloos geweld een van. Toen is echt wat met hem gebeurd, en zoals hij het heeft verteld heeft hij geen hulp gehad omdat op gezonde manier een plekje te geven en te verwerken.

Het is een lieve man, en hij houdt echt van mij. Maar helaas voor mij vind hij bij mij de rust om helemaal zichtzelf te zijn en tot rust te komen komen. Wat betekend dat al alles wat hij niet heeft verwerkt of heel diep heeft begraven in verschillende gedaantes, gevoelens, emoties tot uiting komt. daar komt bij stemmingswisselingen waar van je een whiplash krijgt, alles kan een trigger zijn, de toon, zucht gezichtsuitdrukking, wat je zegt, Hij heeft last black-outs, niet heel vaak, maar vaag genoeg dat het mij opvalt. en Soms gaan we slapen en dat wordt ern een ander persoon wakker, andere stem, gezicht, andere energie. Die is veel harder, koud en ook.en soms hebben we elkaar gesproken en dan weet hij het niet meer. die een is harder versie van zichzelf. en die heeft zich al aantal keren laten zien. niet alleen aan mij maar ook op zn werk en aan de buren. Hij kan soms de omslagpunt voelen. maar lang niet altijd. en hij weet dan echt niet meer wat hij heeft gezegd of gedaan of hoe hij thuis komt.

Door de pandemie is alles versneld en zijn we ook heel vaak langere tijd als in periodes van 2-5 of meer weken bij elkaar en dan komen die dingen veel sneller aan het licht.

Heb nu een pauze ingelast uit zelfbescherming, want hij schuift alles op mij af. ik heb ook het nodige aan trauma meegemaakt en ben geen open boek en eerste relatie, dus je een van eerste keren voor mij. Maar ik heb al een aantal jaren hulp en heb wat dingen los kunnen laten en bezig goed te verwerken. Daardoor ben ik wat zelf verzekerde geworden, mag ik er meer zijn, doe ik er toe etc. maar ik ben nog nooit zo open geweest als met hem en mijn relaties op pogingen daar toe zijn nog niet eerder zo ver gevorderd en ontwikkeld met hem zo als ouders leren kennen, vrienden lange tijd samen zijn, vakantie vieren etc. Maar hij meet met meerdere maten en deels van de tijd zit hij in een andere realiteit dan de rest.

Ik wordt in rol gezet dat ik de leiding moet nemen anders gebeurt er niet veel, maar hij maakt me ook klein. Door zijn burnout heeft nauwelijks nog een dag besteding behalve het huis, tuin en zijn huisdieren en weinig echte vrienden en of mensen die er voor hem zijn. Ik wil hem wel helpen, maar ik kan het niet voor hem oplossen. En zal ook zelf aan de slag moeten, maar hij zegt steeds tegen mij, jij weet wat je moet doen om onze relatie te laten slagen. ik moet veranderen, ik moet dingen doen precies zoals hij wil. hij heeft alles jaren lang weggestopt, met overmatig dringen, roken en werken. en in het voorjaar en zomer ging het wel. toen had ook al een paar diepte punten maar niet zo erg als de laatste paar in de winter.

Hij laat me inmiddels een beetje met rust. want hij belde dwanmatig en ook tich berichten. En merk hoeveel dat scheelt aan energie, geen app contact,niet meer 3u per dag bellen etc.Maar ik maak me ook echt zorgen om, om wat hij zichzelf aan doet, hij zegt dat hij niet slaapt of eet etc. En men maakt zich zorgen om wat hij mogelijk mij zal aan doen als hij me ziet. Ik verwacht het niet. maar ik zie hem nu al bijna 4 weken niet en ga ook nog echt een paar weken echt niks van me laten horen.of reargeren.

Hoop dat het hem helpt en de pus is wat hij nodig heeft,

Met mij gaat het steeds beter, kom weer wat meer bij mezelf, maar het doet erg veel pijn allemaal.
Anoniempje82

Anomiepje82
> 2 jaar geleden
laatste reactie: 15-05-2022

1
3
Reageer
Toon reacties Verberg reacties
Reageer:
Ik herken mij een beetje in wat je hier schrijft over je vriend. Ik heb ook verschillende kanten. Een vrij kinderlijke kant (kwetsbaar, kinderlijk en emotioneel), een professionele kant (het masker en de persoonlijkheid die de hele wereld aan kon - helaas lukt dat nu niet meer), en heel soms zelfs een wat boze kant. Op een dag kan ik meerdere kanten hebben. Ik herken het nu van mijzelf. Zelfs je stem kan inderdaad anders klinken. De boze kant in mij heeft iets te maken met de persoon die mij vroeger mishandeld had. Het zit ergens diep in je onderbewustzijn en persoonlijkheid gegraveerd. Ik herken het nu meteen en kan de boze kant afremmen/stoppen. Soms blijf ik dan wel wat geirriteerd. Je vriend heeft allicht PTSS en DIS maar lijkt mij dat hij dit moet laten onderzoeken en daarbij hulp moet zoeken. Hij is duidelijk nog steeds bezig met coping (drank, sigaretten etc). Ik val af en toe terug in dergelijk gedrag en ik denk dat het nooit helemaal verdwijnt maar met goede hulp kan het beter worden. Je vriend moet het echt ook zelf willen want het moet uit zich zelf komen. Je schrijft je zelfs onveilig te voelen. Dit is erg verdrietig en het is denk ik goed om even wat afstand te nemen. Je angst komt uiteraard ergens vandaan. Allicht helpt het jou om advies te vragen van een psycholoog/vertrouwenspersoon. Bespreek het verder met hem maar misschien niet alleen. Zorg goed voor jezelf. Succes

Marea
> 2 jaar geleden
Reageer:
Dankje Marea, voor je reactie
Ik heb inderdaad hulp van 2 therapeutes en eentje meer specialist in trauma. Ik ben voor mijn adoptie, mishandeld en misbruikt en ook na mn adoptie misbruikt binnen het gezin. en ondervoed. ik heb de nodige trauma.

als hij veel drinkt of in bui zit of de combinatie. dan is hij hard en afstandelijk en kil. en de alcohol zorgt dat hij constant beweegt. als hij slaapt. als hij niet in controle is weet hij niet wat hij doet, hij kan het zich ook niet herinneren. en dat triggert bij mij weer een traumatische herinnering/herbeleving, waarin in geen controle had omdat ik een klein kind was. Nu neem ik steeds meer de controle en bepaal ik. en ik heb daar al meer dan 7 jaar hulp bij en ik maak de nodige stappen in de goede richting.

omdat hij mijn eerste partner is kom weer hele nieuwe kanten en triggers en wordt ik gespiegeld. wat het best een uitdaging is. dat zijn ook weer hele andre facetten die ik tegen kom en van andere lagen in mijn systeem. Ik ga opzoeken waar DIS voor staat. Hij heeft wel hulp, alleen gaat allemaal heel traag ook de diagnose heeft bijna 8maanden geduurd, daarna overgang van hulpverlening. heb nu 2 keer met hen gesproken. Mijn vriend vindt hulp vragen ook moeilijk. en doordat hij overspannen is vergeet hij ook veel. en als hij overprikkelt is raakt hij in een loup en komt daar lastig uit.
en als hij zn hulp verlening spreekt dan komt er aanbod wat het meest er uit moet. en dan vergeet hij door te vragen. en van sommige dingen vindt hij dat het niet nodig is, maar de achterdoch en wantrouwen is heel lastig. vooral omdat hij controle wilt uitoefenen omdat hij juist op veel aspecten dat niet heeft dus doet hij dat op mij en wonen niet eens samen.

Ik verwacht ook niet dat het helemaal verdwijnt, maar wel dat hij er beter mee kan omgaan en aanvoelen / aangeven en daar naar handelen. dat zijn tools die hij nog dient te leren.

bedankt! en jij ook succes

Anoniempje82
> 2 jaar geleden
Reageer:
Tjeetje wat herken ik me in jou verhaal, maar ik ben dan niet jou maar ik ben jou vriend. Ik schreeuw om hulp alles wat me lief is raak ik kwijt en mask ik stuk. Ik heb cptss en dit is nog nooit behandeld, ook ik heb een psychose gehad. Ben ik manische depressief, borderlune, en persoonlijkheidsstoornis. Ik doe mensen pijn heb doordat mijn ptss nooit is aangepakt narcistische trekken ontwikkeld.
Ook ik voel me niet begrepen, en wil niemand kwaad doen, ik spreek ook dingen uit die ik me niet kan herinneren. Ik weet niet eens meer wie ik zelf ben, doordat ik mijn hele leven al bloot sta onder narcistische gedrag ik ermee opgevoed ben. Ik zou zo graag de juiste persoon willen treffen die mijn problematiek zou begrijpen.

Daan
15-05-2022

Jouw reactie:




Wil je ook je hart luchten?

+ Mijn verhaal delen




Zoek een therapeut

 
Druk op de plaatsnaam om te kijken welke therapeuten in de buurt zitten:


Staat jouw stad er niet bij? Zoek dan vrij op plaatsnaam >>