Hoe kan dit toch?

Ik ben een alleenstaande vader van 34. Ik weet niet hoe het zo ver is gekomen dat ik letterlijk niemand om mij heen heb behalve mijn 2 prachtige kinderen.
Vaak denk ik van.... hoe kan dit toch? Ik ben een hele liefdevolle, vriendelijke en zorgzame vader met een leuk karakter. En toch ben ik alleen...

Ik heb geen familie of vrienden waar ik terecht kan om iets leuks te doen, of gewoon even te praten. Ik ben meer iemand die naar iemand luistert, dan zelf spreekt. Misschien dat dat er iets mee te maken heeft...

Ik had graag een liefdevolle partner gehad, en vrienden om leuke dingen mee te doen.
Maar ik zie het alleen maar erger worden...