Het moest veranderen en ik ben hulp gaan zoeken

Problemen jaar in, jaar uit. Het één lijkt voorbij, het volgende is er alweer.
Tot de dag komt dat de maat vol is. Teveel stress, te vaak is de grens overschreden, jezelf vergeten. Je bent gevoelsmatig dood. Ik adem, eet dus ik leef, meer niet.

Dat moest veranderen en ik ben hulp gaan zoeken, want alleen kwam ik er niet door. Het was hard werken om een omslag te kunnen maken.

Ben nu een jaar verder, voel me goed in mijn vel, ben zuinig op mezelf en trek op tijd aan de bel als ik me niet meer fijn voel. Maar elke dag sta ik stil bij mezelf, mijn leven, mijn dierbaren, mijn gevoel en bij mijn “KLEINE IKKIE”.