het is gewoon niet hetzelfde

Tja.... als ik sommige verhalen hier lees dan denk ik... kom op meid... maar ik mis mijn moeder nog zo erg na 9 jaar dat ik niet weet wat ik er mee moet.... mijn vriendin, mijn maatje.... zij begreep mij.... nou ja dat gevoel gaf ze mij altijd... ze keek mij alleen maar aan of hoorde mijn stem en wist hoe ik mij voelde . Mijn man en vrienden willen mij zo graag helpen en er voor mij Zijn maar pff het is gewoon niet hetzelfde. Waarom kan ik mij niet meer zo happy voelen..? Wat kan ik doen? Ik weet dat mijn moeder mij een schop onder mijn kont zou willen geven pfff maar pff dat gevoel van gemis blijft de overhand nemen... heeft iemand advies voor mij?