Gelukkig zijn is voor mij niet weggelegd

Gelukkig zijn is voor mij niet weggelegd, dat ben ik nooit geweest en ik denk niet dat ik dat ooit zal worden.

Al veel therapieën en medicijnen gehad, maar het helpt niet. Denk dat het erfelijk is, mijn moeder was het ook. Ik ervaar het als pijnlijk als ik lachende en vrolijke mensen zie, dat kan ik niet. Ik heb nog nooit iemand ontmoet die hetzelfde heeft als ik dus het voelt ook heel eenzaam.

Zijn er mensen die zich hierin herkennen?