Verslavingen - forum lotgenoten
Lotgenoten verslavingen
Heb je last van een verslaving?
Voor veel mensen lucht het op als ze hun verhaal opschrijven en delen.
- Je kunt hier je hart luchten.
- Je kunt de verhalen van lotgenoten lezen.
- Je kunt reageren op de ervaringen van lotgenoten.
Ontdek hier de verhalen van andere mensen met een verslaving en deel jouw eigen verhaal.
Inhoud
1. Overzicht met alle verhalen 2. Bekijk alle verhalen - uitgebreid 3. Voeg zelf een verhaal toeOverzicht verhalen
Alle verhalen
Ik ben zwaar verslaafd aan alcohol (Verhaal 14)
Het is allemaal te veel om op te noemen. Ik verscheen aangeschoten op een ouderavond van een van mijn kinderen. De eind musical van de jongste heb ik gemist omdat ik laveloos op bed lag.
En zo kan ik nog wel honderden dingen opnoemen.
Mijn man vond me een keer knock-out op de keukenvloer, ik had geen idee hoe ik daar terecht was gekomen. In de badkamer ben ik met mijn dronken kop een keer gevallen. Ik was bont en blauw. Ik schaam me steeds weer achteraf kapot, en voel me dan zo ellendig dat ik weer opnieuw ga drinken. Ik ben ook een ontzettende ruzie zoeker als ik gedronken heb. Mijn man moet het dan weer ontgelden. Ik walg zo vaak van mezelf. Ik zie een verwaarloosde vrouw met een opgeblazen drank kop als ik in de spiegel kijk. Mijn gezin verdiend dit niet. Ik ben een waardeloze vrouw en moeder.
Ik weet dat mijn man zo niet met me verder wil. Ik kan hem geen ongelijk geven.
Waarom ben ik zo'n zwakkeling!. Ik zie wat ik aanricht en tóch blijf ik doorgaan.
Ik heb een periode niets gedronken. Dat was een maand of 10. Tóch ben ik weer begonnen en drink nu zelfs meer dan daarvoor. Ik heb nu zó het gevoel dat ik een verloren zaak ben. Dat vooral mijn gezin beter af is zonder mij. Ik vind mezelf de moeite niet meer waard. Ik snap niks meer van mezelf!
Ik zelf drink ook maar dat is maar op een dag de vrijdag en daar wil ik ook vanaf ik drink 15 glazen bier op de avond, maar daardoor ben ik zaterdag depressief gewoon een rot dag en dat wil ik niet meer maar op dit moment lukt het me nog niet
Hoe is het met met je?
Ieder mens heeft in het leven wel eens de hulp van een ander nodig, dat maakt je nog geen slecht mens. Accepteer dat je hulp nodig hebt een zoek met je huisarts naar een goede verslavingskliniek waar je eerst onder medisch toezicht op een veilige manier kunt detoxen om vervolgens aan je triggers te werken. Daarbij zullen ookjouw man en kinderen betrokken worden. Ik wens je heel veel sterkte en geloof me, als je je laat helpen zul je jezelf versteld doen staan!
15 maanden clean (Verhaal 15)
Allereerst wat goed dat je al 15 maanden clean bent, respect! Het is ontzettend naar dat jouw vriendin een einde aan jullie relatie heeft gemaakt en dat je je daardoor gebruikt voelt. Maar juist jij, die weet hoe het is om clean te worden, weet ook dat het een lang en pijnlijk proces is. Pas als je clean bent komen alle gevoelens als een tsunami over je heen, gevoelens die je misschien wel jaren onderdrukt hebt door gebruik. Gun haar haar proces en ga verder met jouw leven, je bent super bezig, wees trots op wat je hebt bereikt. Als je een verslaving kunt overwinnen kun je alles!
Ik mis bdsm sex (verslaafd?), wat moet ik doen? (Verhaal 18)
Hallo ik ben Ruud,
Ik heb een relatie waarin ik gelukkig ben. Niets op aan te merken.
Ik ben een man van begin 50 en ben getrouwd geweest, gescheiden en nu alweer enkele jaren in een gelukkige relatie. In de periode na mijn huwelijk heb ik er lekker op los geleefd en ben er achter gekomen dat ik enorm kan genieten van bdsm als dominant. Het was een mooie en rare tijd voor me waar ik niet meer in terug wil. Maar die bdsm blijft maar tussen mijn oren zitten.
In mijn huidige relatie heb ik goede sex niets op aan te merken. Ook mijn leven is op orde en ben echt gelukkig in mijn relatie. Echter ik merk dat ik die bdsm sex enorm mis, het wordt steeds erger en op porno sites ben ik uitgekeken. Ik zit er steeds meer aan te denken om een lotgenoot te zoeken via secondlove ofzo. Een onderdanige vrouw die ook een gelukkige relatie heeft maar toch wat te kort komt. Om zodoende "onze" honger te stillen. Privé is privé en elkaars gewone leven respecteren. Echter ga ik me schuldig voelen? Het voelt zo ongezond en gaat dit ten kosten van mijn huidige relatie? Ben ik nu verslaafd of gaat het juist erger worden? Is dit abnormaal?
Zijn er meer die hier last van hebben?
Wil iemand privé hierover praten dan kan dat ook. (Mits dit mag van de beheerder van deze site) (Redactie: Om mogelijk misbruik van persoonsgegevens te voorkomen, verwijderen we telefoonnummers en mailadressen enkele weken na plaatsing)
Misschien zijn er mensen die hier ook "last" van hebben. Hoe hebben jullie hieraan invulling gegeven?
Ik kamp met een enorme seksverslaving (Verhaal 9)
Behoorlijk depri momenteel (Verhaal 17)
Ik ben ondertussen twaalf jaar getrouwd met een man die in het begin heel goed voor me was (ik gescheiden drie kinderen, ondertussen nog één student thuis) maar er is een issue ivm geld. Even jullie idee erover, hij verdient meer dan mij, verhuurt twee appartementen en we wonen in mijn huis. Hij stort elke maand 750 euro (ik betaal alle rekeningen) boodschappen ieder evenveel nu vindt hij dat ik profiteer van zijn geld ? Terwijl ik zijn bijdrage echt maar net voldoende vind, wat vinden jullie hiervan ?

Mijn probleem is drank... (Verhaal 16)
Mijn probleem is drank...
Ik lan niet stoppen na een paar wijntjes.
En heb het hier moeilijk mee.
Probleem is dat mijn huwlijk hieraan kapot is gegaan.maar ook vrienschappen.
Herkent iemand dit???
Xxx mis kan iemand mij steunen
Ik heb een koopverslaving (Verhaal 4)
Ik werk in een supermarkt en vind het dus erg moeilijk om alleen naar werk te gaan om te werken en koop elke dag wel iets al is het snoep of iets wat je in huis kunt gebruiken (niet nodig) ik geef het sinds kort toe aan mezelf en ben er nu hulp voor aan het zoeken heb je dit ook laat een berichtje achter met jou meest voorkomend koopdrang
Ik ga vaak naar de kringloopwinkel want dan is het goedkoop verslaafd zijn. (Tenminste bij een goeie kringloop).
Een andere tip is: pak wat je wilt kopen, doe het in je mandje. Geniet van de kick die je krijgt en leg wat je niet echt wilt kopen later gewoon terug. Gratis kick. Bij mij werkte het echt.
Ik heb een seksverslaving (Verhaal 1)
Ik heb een seksverslaving, vrij ernstig, ik heb steeds extremere beelden nodig om opgewonden te raken.
Nu heb een meisje ontmoet die ik heel leuk vind maar ik merk dat ik, omdat ik zulke extreme beelden gewend ben en nodig heb, het moeilijk vind om met haar opgewonden te raken tijdens het vrijen.
Herkent iemand dat?
Ga je hiermee door dan kun je geen gezonde relatie en sexleven hebben met een partner. Eerst internet detox. Daarna opnieuw leren lief te hebben op jou manier. Je zal ook haar hart breken zodra ze het ontdekt of als je stiekem blijft kijken . Check ted talk. Sex adiction. Succes met afkicken. Het schijnt gelijk te staan als cocaine kick. Dus vrij ernstig is het wel .
Ga alsjeblieft aan je verslaving werken want het kost je relatie als je partner erachter komt.
Verslaving of niet ik als vrouw zijnde zie het als ordinair vreemdgaan.
Mijn sexverslaving wordt steeds groter (Verhaal 12)
Fijn dat je hier wat kwijt kan.
Mijn sexverslaving wordt steeds groter.
4 jaar geleden gescheiden vanwege geen intimiteit in het huwelijk en zij verder ook niks met seks had. (we hadden geen kinderen)
Afgelopen jaren veel Tinder en apps, gedate.
Vrouwen genoeg die alleen zijn ook wat missen.
Ik ben niet onknap en heb een goede baan en manieren.
Dus veel sex regelmatig.
Nu een vrouw tegen gekomen die zich afhankelijk opstelt.
Die het financieel niet breed heeft dus de uitjes met mij vindt ze geweldig.
Het komt er op neer dat ze sexueel alles toestaat, ze wil me niet kwijt.
En dat is vlijend natuurlijk, maar het wakkert mijn drang naar seks nog meer aan.
Ik kan niet eens beschrijven hier wat ik met haar doe...
Bedankt voor het lezen.
Ik ben een stukje jonger (33) en heb dan wel eens waar geen kinderen maar ik begrijp de eenzaamheid enorm. Ik geloof echter ook dat je maar 1 leven hebt en als hij echt geen hulp wilt aannemen, het jouw ook vrij staat om in je eigen kracht te gaan staan en voor jezelf te kiezen. En die ruimte gun ik je van harte. <3
Toen ik mijn man op staat zette (letterlijk) nadat ik er achter kwam dat hij ondanks vele beloftes nog steeds bier rond het huis verstopte, toen viel het kwartje pas bij hem. Zover moet het schijnbaar soms gaan. Hij volgt nu een traject bij een afkickkliniek en het is vallen en opstaan maar zolang hij het probeert geloof ik dat we er samen uit gaan komen. Ik gun het jou ook om uit de uitzichtloosheid te komen en het licht weet te zien. ♡
Zelf heb ik professionele hulp gezocht, hierbij heeft het online behandel programma Lust Leren Loslaten van Go4Purity.nl mij goed geholpen. Er zijn meerdere versies op die site beschikbaar, zelf heb ik Puur Leven in de christelijke versie gebruikt vanwege mijn christelijke geloofsovertuiging.
Ik hoop dat je er wat aan hebt, het is moeilijk om vrij te komen en blijven maar zeker mogelijk.
Help mijn man is bierverslaafd (Verhaal 13)

Afscheid van mijn oude ik (Verhaal 11)
Stoppen met alcohol, minderen met alcohol, toch weer wel, dan maar weer niet. Ik heb er zó vaak en lang mee gezeten. Ik kon me geen leven voorstellen zonder alcohol. Een leven zonder feestjes waar gedronken wordt en een leven zonder die avonden alleen met een fles wijn of wat bier, luisterend naar muziek, zwelgend in mijn eigen verdriet. Ik zag het wel voor me en dacht altijd; ‘later als ik ouder ben’, dan stop ik ermee. Is dit het dan? Ben ik nu ‘ouder’..?
Het is heel gek, ergens mis ik het ook en baal ik misschien zelfs een beetje dat het drinken niet meer lukt zoals voorheen. Ik weet dat het bizar klinkt voor degenen die er niet mee worstelen. Het is alsof je afscheid moet nemen van je ‘oude ik’.
Van de zomer dronk ik nog met volle teugen en lag ik de volgende dag met een kater op bed (die mis ik dan weer niet). Ik vond het heerlijk om eens in de zoveel tijd, of beter gezegd gewoon een keer per week -en soms zelfs vaker- in mijn eentje te drinken. Ik luisterde dan naar muziek en stond mezelf toe om verdrietig te zijn, te huilen, te zwelgen. Ik verdronk ik mijn verdriet en dat kon heel lekker zijn. Ik voelde me dan verbonden met de mensen die niet meer in mijn leven zijn. Ik dronk met vriendinnen én alleen, gewoon omdat dat was wat ik deed. Dát was wie ik óók was. Dat lukt me nu niet meer en ik vraag me af hoe het komt dat het nu wel moeiteloos gaat.
Ik heb nog een keer geprobeerd om alleen te drinken en te zwelgen. Ik was bij een vriendin op bezoek waar we samen een fles prosecco dronken. Daarna fietste ik zó snel naar huis zodat ik de alcohol nog in mijn lijf zou voelen, en ik de behoefte zou hebben om door te drinken. Dat deed ik, maar het voelde niet meer zoals voorheen. Mijn therapeut vergeleek het met 'nog één keer seks met je ex', daar kon ik me wel in vinden.
In februari ben ik verhuisd naar een andere omgeving, dat heeft ongetwijfeld meegespeeld. Ook dry januari heeft me goed gedaan, ondanks ik het daar wel heel moeilijk mee had. September werd ‘droog op de kalander’ (muv 24 september ivm een gepland feest) dit heb ik helemaal alleen gedaan. In het begin vond ik dat lastig omdat ik het alleen deed. Vooral in het weekend had ik nog zin om te drinken. Maar ik merkte na een aantal weken dat ik beter in mijn vel zat omdat ik minder onzeker voelde en dat betekent heel veel voor me, het kost minder energie om me druk te maken over hoe ik eruit zie.
Eind september was er een stadsfeest waar ik ook heb gedronken, en veel ook! Zo veel dat er de volgende dag niks meer van me terecht kwam. Eigenlijk had ik er geen zin in en ik genoot ook niet echt van de drank zoals voorheen. Maar ik vond, afspraak is afspraak en een feest zonder alcohol kon ik me niet voorstellen. Dat vind ik nog steeds lastig hoor, een feest of mijn verjaardag zonder alcohol, dat lijkt als tandenpoetsen zonder tandpasta. Maar ik doe het wel, leven zonder alcohol. Moeiteloos in de buurt zijn van mensen die drinken, moeiteloos bij mijn beste vriendin op de bank zitten terwijl zij aan de wijn zit en ik een kop thee drink. Het is als op bezoek gaan bij volwassenen, als volwassenen.
Hoe kan het nou dat ik er nu totaal geen moeite meer mee heb om niet te drinken en in het bijzijn van mensen kan zijn die dit wel doen? Zonder de drang te hebben om mee te drinken, zonder moeite en gewoon totaal gevoelloos? Hoe kan het zo zijn dat ik geen behoefte meer heb aan alcohol?
Begrijp me niet verkeerd, ik ben blij dat ik niet meer op die manier met mijn verdriet om ga, dat ik gezonder leef en meer energie heb om andere dingen te doen. Mijn huis is altijd op orde, de was stapelt zich niet op en ik sport 3 á 4 keer per week. Én ik ga nóg bewuster met geld om. Het is bizar, het voelt alsof ik ineens iemand anders ben geworden en ergens voel ik me er onrustig door. Zal dat er dan ook bij horen?
Ik ben een betere versie van mezelf aan het worden en het voelt fijn, maar het is ergens ook afscheid nemen van wie ik was. Misschien is het daarom zo dubbel. Ik was haar zo lang, ik was zo lang dat meisje die haar gevoel wegstopte en het wegdronk. En natuurlijk deed ik mijn best en dingen ook goed. Maar dit? Niet meer drinken en mijn weg gevonden hebben in de sportschool? Ik dacht dat ik dat pas zou behalen als ik 40 zou zijn (ik ben 27).
Afscheid van mijn oude ik, en weer een nóg jongere versie van mezelf tegenkomen: Er zit een boos, woedend kind in mij en ik weet (nog) niet wat ik ermee aan moet. Het overvalt me, maar de drang om te drinken is er nog steeds niet en daar ben ik trots op!
Heb nooit nieuwe vrienden kunnen maken (Verhaal 10)
Ik heb een online koopverslaving (Verhaal 8)
Ik heb nergens zin in behalve het blowen (Verhaal 7)
Als ik nuchter ben dan voel ik me eigen zo klote (Verhaal 6)
Morgen ben ik nuchter en ik wil ervoor gaan om compleet clean te blijven.
Alleen als ik nuchter ben dan voel ik me eigen zo klote.
Hoe gaan jullie met craving om?
Heel erg herkenbaar jouw verhaal.
Ik ben al ruim 3 jaar nuchter van alcohol en ruim anderhalf jaar geleden ook gestopt met blowen en sigaretten roken.
Dit is natuurlijk niet helemaal vanzelf gegaan.
Allereerst heb je er erg veel wilskracht voor nodig maar ook afleiding en geduld.
Ik ben op zoek gegaan naar dingen die me energie geven. Ik heb bv mezelf leren tekenen. Ik heb altijd een aversie gehad tegen sport maar ben toch gaan sporten.
Ik ben dingen gaan doen die me endorfine geven. Als je lang hebt gebruikt duurt het ook lang voordat je lichaam deze stofjes zelf weer gaat aanmaken. Daarvoor heb je veel geduld nodig.
Langzaam zul je je weer beter gaan voelen.
Heel veel sterkte met het proces.
Alles overkomt u tegelijk (Verhaal 5)
Ik heb een gameverslaving (Verhaal 2)
Ik heb een gameverslaving. Ik ben elke dag aan het gamen en ik kan (en wil) eigenlijk niet meer zonder.
Het gebeurt vaker dat ik maaltijden oversla en ook weinig slaap. Als iemand er iets over zegt, dan raak ik geïrriteerd...
https://www.spoor6.nl/verslavingen/gameverslaving/
Koopdrang (Verhaal 3)
Voeg zelf een verhaal toe

Heb je extra ondersteuning nodig?
Op deze site staan therapeuten en psychologen die je ondersteuning kunnen geven.
In het zoekvenster kun je op plaatsnaam zoeken of klik hieronder op een plaatsnaam voor een overzicht van therapeuten in die regio.
Top 50 meest gezocht:
Noord-Brabant
Noord-Holland & Flevoland
Utrecht
Zuid-Holland
Gelderland
Groningen, Drenthe, Overijssel
Limburg
- ✓ 300+ therapeuten
- ✓ Snel een afspraak
- ✓ Ook online therapie
Bij de meeste therapeuten op deze site kun je ook terecht voor online therapie.
In het profiel van de therapeut staat dit dan aangegeven.
Ik voel mij passief, maar van binnen is het druk
Faalangst:
Faalangst
Faalangst:
Het is niet jouw taak om aan verwachtingen te voldoen
Kim heeft mij ontzettend goed geholpen
M. | Amersfoort | 25 sep 2023:
Hier ben ik Linda erg dankbaar voor!
Marleen | Leiden | 21 sep 2023:
Wij zijn heel tevreden!
| Disclaimer | Privacy verklaring | Reviews | Login | Aansluiten