Boze vrouw

Ik ontplof de laatste tijd regelmatig. Mijn man corrigeert mij regelmatig en ik merk dat ik daar steeds minder goed tegen kan. Het is een opeenstapeling van frustratie wat er de laatste tijd voor zorgt dat ik bij ogenschijnlijk kleine dingen al ontplof. Ik heb het gevoel dat hij mij behandeld als zijn kind ipv op gelijk niveau met zichzelf. Alsof alles in het honderd loopt wanneer hij zich er niet mee bemoeit. Of hij zegt met grote zekerheid dat het niet klopt wat ik zeg. Hij zegt dat met zoveel zekerheid dat ik bijna ga twijfelen aan mijzelf. Om soms vervolgens te zeggen dat ik dingen in het midden moeten kunnen laten en dat ik altijd gelijk wil krijgen. Het probleem is vooral, dat krijg ik dus zelden bij hem. Kortom ik ben gefrustreerd en weet niet wat ik moet doen om hem te laten begrijpen hoe ik me voel. Heeft iemand een idee hoe ik dit doe? Bovenstaande heb ik al eens letterlijk aan hem verteld maar komt niet over.