Er is bij onze zoon van 11 ASS niveau 1 vastgesteld

Deze maand is bij onze zoon van 11 ASS niveau 1 vastgesteld. Niet verrassend maar wel confronterend nu het zwart op wit staat. Ik heb zelf veel met mensen met ASS gewerkt dus herkende veel bij onze zoon.
Als baby zijnde was hij het best in zijn element bij rust en regelmaat.. een dagje uit zorgde voor een slechte nacht...
Als peuter werd hij op de peuterspeelzaal als sociaal wat onhandig bestempeld.
De eerste jaren op school ging het prima, de kids hadden al snel door dat hij het fijn vond als hij voorbereid werd op veranderingen. Hij had wel last van de drukke kinderen in de klas en zocht vooral de rustige kinderen op.
In gr. 5 kreeg hij een chaotische meester, voor de 3e keer werd samenstelling van de klas veranderd. Toen begonnen de problemen op school en thuis. Het uitte zich voornamelijk in veel boosheid, schreeuwen en kinderen slaan en schoppen op school. En dan een leraar die je niet wil begrijpen is een slechte combinatie.
In groep 6 veranderde de samenstelling van de klas voor de 4e maal. Maar gelukkig trof hij een begripvolle juf. Er werd een sociale vaardigheidstraining opgestart. Maar met drukke kinderen uit zijn klas wist hij nog steeds geen raad. Rond kerst dat jaar was het dieptepunt, onze zoon had wat dingen meegemaakt waaronder een ongelukje thuis en een forse jongen uit de klas had het op hem gemunt. Zijn gevoel van veiligheid was totaal weg. Hij week geen seconde van mijn zijde, vroeg veel bevestiging en houvast. Na een aantal incidenten met die jongen heb ik hem een aantal dagen thuis gehouden. De ernst van de situatie drong op school nu eindelijk door, die jongen (met ernstige gedragproblemen) is van school gegaan. Maar voor onze zoon weer met een veilig gevoel naar school ging koste veel tijd, geduld, energie en goede hulp van een orthopedagoog.
Groep 7 verliep met ups en downs, maar naarmate het jaar vorderde kwam hij steeds lekkerder in zijn vel te zitten, met wat vaste afspraken en duidelijke regels ging het steeds beter. Zo kreeg hij een rustruimte waar hij naar toe kon als hij boos werd of zelfstandig kon gaan werken. Maakte hij eerst dagelijks gebruik van deze ruimte werd dat in de loop van het schooljaar enkele malen per week. Sociaal blijft hij onhandig, begrijpt vaak zijn klasgenoten niet en heeft snel het idee dat iedereen boos op hem is. Echt aansluiting heeft hij niet maar speelt wel regelmatig met een paar vaste jongens uit de klas. Klasgenoten maken vaak gebruik van zijn sociale onhandigheid door hem de schuld van situaties in de schoenen te schuiven. Hier kan hij slecht mee omgaan en het gevoel van onrecht speelt dan parten.
De reden dat we hem nu pas in groep 8 hebben laten testen is het voortgezet onderwijs. Zo kunnen we met recente uitslagen op zoek naar een goede school en hoeft hij in de brugklas niet weer voor onderzoeken op pad.
Thuis gaat het over het algemeen goed met regelmaat en vaste afspraken. We wonen op een melkveehouderij, zijn lust en zijn leven. Helpt veel op het bedrijf en haalt daar ook veel positieve energie uit.
Wat de toekomst brengt zien we wel... we zijn er van overtuigd dat hij met wat extra hulp en ondersteuning ook zijn toekomst best op zijn pootjes terecht komt.