Eerste 2 jaar zat ik in een soort roes

Mijn man is 4 jaar gelden overleden, nierkanker met uitz longen, .62 jaar, ik 5 jaar jonger.
Mis mijn man nog meer dan de eerste 2 jaar,
Eerste 2 jaar zat ik in een soort roes.
Nu voel ik me met tijd en wijle zo "alleen" en mis knuffels, intiem. Het samen,het babbelen, Mis gewoon alles.
. Heb een heleboel lieve vrienden, kennissen, buren, broers en zussen, vrienden en mijn kinderen,
Hoef ook niet te werken, ge!d uit hiaatverz nu heel blij mee dat we die hebben afgesloten.
Maar mis mijn man.
Het hamert in mijn hoofd, en voel me dan alleen alleen, ga gewoon door met leven, maak pret, fietsen met mijn zus 1 dag in de week. Bbq, kinderen komen eten of andersom.
Neem voldoende rust. Nadenktijd.
Ben bij Klup (klup met activiteiten voor mensen boven de 50 jaar)
Maar toch dat binnengevoel "alleen" stemmetje. Mis liefde van mijn man die ik ook al 30 jaar kende. Herkent iemand mijn verhaal? ? En word dit nog minder.