Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog

Een zwaar isolement

Ik ben 33 jaar, worstel al jarenlang met een depressie en verslavingsproblematiek die stilaan overwonnen is. Een zwaar isolement heeft dit als gevolg met zich meegebracht, ik duw de mensen ook weg die doch contact zoeken.

 

Vorig jaar men moeder (steun en toeverlaat) verloren en dit heeft er stevig ingehakt. Ik worstel eveneens met suicidale gedachten, maar dan denk ik aan de kinderen van men broer, men petekindje...die ik enorm verwaarloos, zoals mezelf...het zijn donkere dagen momenteel, ik heb de laatste 5 dage in men bed gelegen, zonder voeding enkel water.

 

En heb vndaag eindelijk de moeite gevonden om naar de winkel te gaan en wat inkopen te doen. Ik heb zin om alles en iedereen te ontvluchten


Patrice
> 2 jaar geleden

6
6
Reageer
Toon reacties Verberg reacties
Reageer:
Heftig!!!

Mimi
> 2 jaar geleden
Reageer:
Heel herkenbaar het wegduwen van mensen
omdat ze me toch niet begrijpen en ik er geen zin in heb om me kwetsbaar te tonen.
Ik wil niet dat ze medelijden hebben zoals ik laatst tegen een bevriend koppel zei ik vind het alleen aan tafel zitten eten heel erg
vanaf toen hebben ze me uitgenodigd om regelmatig bij hun te komen eten maar dan voel ik me nog zieliger.en dat bedoel ik ook niet als ik iets zeg dat andere het dan zouden oplossen of zich verplicht voelen iets te doen.

Rena
> 2 jaar geleden
Reageer:
Inderdaad heel herkenbaar
ik word binnenkort 33 jaar en ik ben ook terecht gekomen in een situatie waar ik mensen weg duw
geen vertrouwen meer heb in anderen en in mezelf
om dat verdriet te verdoven ben ik steeds vaker alcohol beginnen gebruiken waardoor mijn familie het ook stilaan heeft gehad
ik zie allemaal mooie dingen aan mij voorbij gaan en ik krijg er maar geen vat op om ook gelukkig te kunnen zijn
mijn leven is gestopt toen ik mijn partner ben verloren en men hele leven ineens is omgeslaan van puur geluk naar diep verdriet
ik wil wel graag nieuwe mensen leren kennen maar het lukt me niet om goede vriendschappen te vinden
ik trek steeds mensen aan met verkeerde bedoelingen

Julie
> 2 jaar geleden
Reageer:
Lieve Patrice, wat enorm verdrietig dat jouw moeder én jouw steun en toeverlaat is overleden. Kan me zeer goed voorstellen dat je bent ingestort en het leven het licht is verloren. Ik denk dat het wel op lange termijn fijn is om de deur naar jouw petekindje, broer en zijn kindjes open te houden. Sociaal isolement, helemaal als het gaat om het ontbreken van hecht contact met groot emotioneel, betrokken component, is als een glijdende schaal het diepe in. Het is zo knap van jou wat je al hebt overwonnen aan (tegen)slagen. Je kunt dit, ook al voelt het zwaar en donker. Blijf in contact met jouw broer en de kids, al is het eens per week samen eten, de kinderen van school halen etc., en praat er daarnaast met een professional/derde over. Via de huisarts kun je doorverwezen worden naar een praktijkondersteuner GGZ of bijvoorbeeld naar een psycholoog gespecialiseerd in rouw. Heel veel liefs en sterkte toegewenst!

Marthe
> 2 jaar geleden
Reageer:
Hoi ik voel wat jij voelt en zou graag een vriendschap opbouwen waar je een paar dagen per week bij elkaar loggert. Wat vind jij van dat idee. Ik hoor van je groetjes

Jeanette
> 2 jaar geleden
Reageer:
Dikke knuf

Anoniem
> 2 jaar geleden

Jouw reactie:




Wil je ook je hart luchten?

+ Mijn verhaal delen




Zoek een therapeut

 
Druk op de plaatsnaam om te kijken welke therapeuten in de buurt zitten:


Staat jouw stad er niet bij? Zoek dan vrij op plaatsnaam >>


© Therapiepsycholoog - psychologen en therapeuten
| Disclaimer | Privacy verklaring | Reviews | Login | Aansluiten