Een man met autisme

Ik hoop dat ik je een beetje kan helpen op basis van de andere kant van het verhaal als autist zijnde. Dus ik ga heel zwart wit benoemen wat ik zelf voel als ik het verhaal lees . Schoonmaken is iets wat inderdaad iets wat niet automatisch komt, want ja, mijn ruimte om te ontspannen is gewoon simpelweg om te ontspannen (super zwart wit natuurlijk). Opruimen is daarentegen een ander verhaal, ik heb het geluk gehad dat ik nu langzaam aan op de harde manier voel dat ik door een ongeorganiseerde ruimte ook heel onrustig wordt. Als je denkt hem de logica van schoonmaken te kunnen uitleggen op een manier die hij zelf voelt doe dat dan, maar ik denk dat het makkelijker is om hem goed uit te leggen wat hij aan opruimen heeft , en als dat is gelukt , maak daar samen een systeem in , want als er een systeem en structuur is dan kan hij zichzelf corrigeren. Wat verder voor mij belangrijk is dat je me ook gewoon lekker laat, creer eigenaarschap, opruimen is mijn ding en schoonmaken die van jou (bijvoorbeeld). En daarin is het ook belangrijk om hem eerst lekker te laten ontdekken en fouten maken , of het gewoon echt samen te doen, maar de kans is zeer aanwezig dat hij gewoon simpelweg niet weet hoe hij het moet doen, je mag hem dan zeker corrigeren, maar, geef hem de tijd om te verwerken en zelf te laten bedenken wat hij fout doet. Want wat voor jou iets heel simpels is , is dat het voor hem niet . Pas als ik zeker weet dat ik het kan , kan ik op een goede manier feedback ontvangen. Tot slot, probeer als je buiten die routine toch van hem verwacht dat hij iets opruimt dat je benoemt dat het moet gebeuren maar een 'nu' boodschap of een jij moet het doen werkt niet , dit is weer het stukje eigenaarschap , er moet dus ook iets van eigenaarschap bij hem zijn, of je moet hem uitleggen waarom jij vind dat hij het moet doen. Want een autist is vaak zeer eerlijk en rechtvaardig als hij zich veg voelt, maar ja schoonmaken moet dus eerst veilig en logisch worden , voordat hij dit uit zichzelf ook gaat voelen, opmerken en oppakken . Ik hoop dat dit je iets kan helpen in het proces

Beste Max

Bedankt voor je feedback.
Ik las ook dat jij er zelf achter bent gekomen dat een chaotische ruimte zorgt voor meer onrust waardoor je dus gaat opruimen en schoonmaken.
Het probleem van mijn man is vaak dat hij zich er helemaal niet aan stoort dat het rommelig is.
Toen ik hem leerde kennen(studenten leven) dacht ik eerst ja wat zeur ik het is gewoon het studenten leven.
maar ook toen die op zichzelf ging wonen zag hij (gewoon echt niet) dat het soms best vies was en er dingen echt moesten gebeuren.
Als iemand niet ziet wat er moet gebeuren(als ik aangeef dat iets moet gebeuren) krijg ik vaak te horen van dat is toch helemaal niet nodig?

en zo beland je weer in een discussie die heel lang duurt
dus ik doe het liever dan maar zelf omdat ik zelf moeilijk functioneer in rommeligheid en het welles nietes ook zoveel energie vreet.
Ik heb hem (zoals je aangaf) vaak aangegeven dat dingen opruimen ook zorgt voor rust maar ik denk dat hij juist rust vind in de rommeligheid en dat is dus denk ik het moeilijke ervan.

Ik ga je verhaal wel meenemen in mijn aanpak en kijken of bepaalde dingen misschien beter overkomen.

daarnaast....
mijn man is vaak erg moe van zijn werk(mede door overprikkeling) dus vaak is het ook lastig om te vragen wil je hier even bij helpen of dit even voor me doen.
Vaak was het dan dat die heel boos kon worden of mokkend weglopen en dan denk ik ook vaak.. ik doe het wel weer eventjes maar op een duur raak je daar ook wel een beetje overwerkt van.
je hebt toch vaak het gevoel dat jij diegene bent waar het reilen en zeilen van het huishouden op aan komt.
Het is kortom soms best lastig.

Hai Leontien,

Herken mijzelf in het niet zien van huishoudelijke klusjes. Pas wanneer ik iets met geen mogelijkheid meer in de prullenbak gepropt krijg of de stank wordt ondraaglijk, komt het pas in me op dat er actie nodig is. Ik realiseer me hoe dit over komt. Ik heb daarom mijn vrouw aan het begin gevraagd om het aan te geven als het moest gebeuren. In het begin begreep ze niet waarom dat op zo'n "kinderachtige" manier moest. Gelukkig accepteert ze mijn tekortkoming hierin en geeft ze het aan wat en wanneer het moet gebeuren. Vandaag vuilnisbak legen en was uit de droger halen bijvoorbeeld. Dat doe ik dan ook. Ze kan bijvoorbeeld in de middag een berichtje sturen of ik vanavond wil koken, omdat ze moe is van de lange dag. Dat doe ik dan ook. Dat vergt van haar uit natuurlijk een inspanning (en management). Maar ik ben haar dankbaar dat ze dat doet zodat ik ook het idee heb dat ik haar help in huis. Dingen die een structuur kunnen vormen, gaan me makkelijker af. Elke vrijdag bed afhalen bijvoorbeeld. Dat doen we samen. Ondertussen is de vaatwasser ook mijn terrein geworden. Ik kan het gewoon beter ;p

Aan de ene kant vind ik ASS aanwijsbaar als een obstakel hierin, maar vanuit de persoon moet de wil er wel zijn. Moe zijn van de werkdag kan ik me absoluut in vinden, maar is geen afdoening. Al zou ik het niet op prijs stellen als ik bijvoorbeeld bij binnenkomst meteen opdrachten krijg. Misschien eerst een uurtje even niets en dan het huishouden ter sprake brengen. Dat kan een afspraak worden misschien.
Maar.... en ik bedoel dit met alle respect.... het niet kunnen functioneren in een rommelige omgeving zou je niet aan moeten dragen als reden. Dat is namelijk jouw ding. Het belang van hygiëne en rust in de omgeving en dat jullie daar uiteindelijk beiden aan bij moeten dragen (verhoudingen daargelaten), is denk ik een mooiere uitgangspunt. En probeer daar realistisch in te zijn. Het contrast tussen spik en span en zwijnenstal is best groot. Zwijnenstal hoef je zeker niet mee akkoord te gaan, maar spik en span kan voor hem te hoog gegrepen zijn. Zou prachtig zijn als je daar samen over kunt praten wat een acceptabel niveau zou kunnen zijn en proberen hem enthousiast te maken hoe hij kan helpen daarin.

Hoop dat jullie er iets aan hebben. Hoe dan ook succes gewenst

Beste Arjan

Bedankt voor je feedback.
Tegenwoordig houd ik er inderdaad rekening mee dat bij thuiskomt ik niet meteen ga zeuren over huishoudelijke klusjes.

Ook moet ik eerlijk bekennen dat ik zelf heel erg van het poetsen en opruimen ben(gewoon omdat ik me daar fijn bij voel)
en ik besef ook dat af en toe de teugels een beetje laten vieren geen kwaad kan.

Heb nu ook inderdaad dat als ik wat gedaan wil hebben(samen) ik dat aangeef omdat mijn partner dit anders inderdaad niet doet uit zichzelf.
soms voel ik me weleens een moeder die haar kind opdrachten geeft en daar had ik zelf nog wel het meeste moeite mee.
op eigen inergatief dingen doen in huis gebeurd niet waardoor ik(als ik eens weg ben) dingen altijd moet opschrijven en daar had ik weleens moeite mee.

We proberen nu samen meer balans te krijgen door beter te overleggen en dingen aan te geven.

bedankt voor je tips!

Mijn man is dan weer super georganiseerd en ik ben als hsp meer chaotisch. Hij kookt meestal, doet boodschappen en hij staat erop om zelf het afwasmachine te vullen omdat ik het niet doe zoals het in zijn ogen moet. Hij strijkt op zondag maar heeft de pest aan kuizen en afstoffen. Dat doe ik dan weer graag en ontferm ik me over.

Wij hebben al heel de avond radiostilte omdat er een deuk in een kookpot zit en ik weet niet hoe die daar gekomen is. Hij kan zich daar over blijven boosmaken tot in den treure..... Details weet je.... zo belangrijk voor hen

Veel herkenning en ik word er zelf zó moe van. Altijd opdrachten geven. Geen spontane akties. Vooral opruimen. Hij ziet het niet of het is gemakzucht. Ik word er niet goed van. Kun je hier een burn-out door krijgen?

Atie Ik kan me voorstellen dat het je soms inderdaad weleens teveel wordt.
Steeds opdrachten geven is soms ook erg vermoeiend.

O zo herkenbaar, ik ga uit werken en moet alle klussen in huis, tuin en papieren erbij nemen. Ik word er zo moe van en ook moedeloos. Dank voor je verhaal, helpt me bij het begrijpen.

Exact het zelfde .ziet geen vuil .het ergste vind ik dat hij op zichzelf ook vies is .ik voel me net een moeder met een kind van 6,die hem naar de douche moet sturen. Kan daar niet erg tegen.