Een maand geleden is mijn man overleden

Ik ben nu een half jaar verder, en de pijn is nog altijd verschrikkelijk, ik moet verder zegt iedereen maar ik kan het niet, huil elke dag , neem pillen voor te slapen en om rustig te zijn, nu gaat mijn jongste zoon ook nog samenwonen, het huis is nu volledig leeg, hij was mijn steun en toeverlaat, op het werk heb ik een pokerface en denkt iedereen dat het goed met mij gaat, maar vanbinnen ga ik kapot, hoe moet ik verder?
Ik woon in België maar heb toch graag een reactie.

3 weken terug abrupt mijn man verloren.
Zie mijn verhaal 166
Jolanda

Hoi ik ben mijn vrouw 3 maanden geleden verloren savonds laat op de badkamer gevonden en ze had een hersenbloeding gehad het beeld hoe ze daar lag gaat niet meer van mijn ogen af ik heb zo.n pijn en verdriet ik weet het niet meer ze was net een maand 50 geworden en 5 maanden geleden oma nu zit ik er alleen voor de dagen kan ik niet meer indelen want we deden alles samen de weekenden zijn hopeloos zo snel alles onder je voeten weggetrokken ik mis haar zo erg ik ga elke dag naar het graf om even bij haar te zijn de tijd staat gewoon stil bij mij nu

Hoi ik ben mijn vrouw 3 maanden geleden verloren savonds laat op de badkamer gevonden en ze had een hersenbloeding gehad het beeld hoe ze daar lag gaat niet meer van mijn ogen af ik heb zo.n pijn en verdriet ik weet het niet meer ze was net een maand 50 geworden en 5 maanden geleden oma nu zit ik er alleen voor de dagen kan ik niet meer indelen want we deden alles samen de weekenden zijn hopeloos zo snel alles onder je voeten weggetrokken ik mis haar zo erg ik ga elke dag naar het graf om even bij haar te zijn de tijd staat gewoon stil bij mij nu

Begrijp je verdriet volledig, mijn man is nu 1 jaar overleden maar voor mij pas 1 dag, iedereen zegt je moet verder met je leven maar het mijne staat stil, ik blijf hangen in het verleden en zie geen toekomst, mis hem verschrikkelijk

Ik ben nu meer dan een jaar verder. Iedereen zegt dat ik door moet ook mijn kinderen. Maar ik kan niet meer ik leef in het verleden en niet meer in de toekomst. Het gemis is zo erg ik roep dikwijls kom mij ook halen maar hij reageerde niet. Weet soms niet meer hoe het verder moet en of ik het nog wel wil. Heeft iemand ook dat gevoel en wat doe je eraan?

Nicole ,hoe gaat het nu onderhand met je ? Bij mij net 5 weken geleden en wat ze ook zeggen ik zal er nooit overheen komen! Had ik mijn kinderen niet stopte ik ermee :(

Hey Tatjana,

Merci voor je reactie en ook mijn deelneming bij het verlies van je man.
Ik ben nu 1,5 jaar verder en het gaat heel slecht, ben 15 kg afgevallen heb geen honger meer en het verlies en de eenzaamheid zijn zo sterk. Ik heb ook 2 kinderen en 2 kleinkinderen die het huis uit zijn en dat is nog mijn reden voor mijn bestaan. Maar het is moeilijk elke dag opnieuw is overleven. Ik hoop voor u dat je het beter kan verwerken maar ze zeggen de tijd neemt de pijn weg dat is spijtig genoeg niet zo wordt alleen maar erger.
Veel sterkte
Nicole