Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog

Dit heb ik mezelf maar als diagnose gegeven

Burn- out, althans dat heb ik na veel onderzoek mezelf maar als diagnose gegeven.
moe. moe. moe. slapen, geen zin om maar iets te ondernemen, rare dromen, geen ritme, niks kunnen onthouden, geen interesses in wie of wat dan ook, suïcidaal, geen zelfvertrouwen. m'n IQ daalt met stappen van 10 naar omlaag. en zo kan ik wel doorgaan...

waar het begon.
te lang te veel op m'n schouders genomen denk ik.
Ik trouwde een man die niet heel positief in het leven stond, ik compenseerde veel in alle sociale contacten. we kregen 4 kinderen waarvan 1 een aangeboren afwijking had. veel zorg 24/7 tussen alles door 3 huizen verbouwd ( wat wel een passie was van mij) m'n man was opgebrand na de zoveelste verbouwing, ik ging nog even door. werk ,vrijwilligers werk, kinderen, zorg voor schoonouders.
relatie ging steeds slechter, veel ruzie en uiteindelijke geweld en ben ik het huis uit gezet door m'n man en werd de deur op slot gedraaid. bij m'n ouders gewoond zonder kinderen , mijn man was behoorlijk de weg kwijt in deze periode en maakte me het leven behoorlijk moeilijk. ondertussen dacht ik: ik zal laten zien dat ik best kan leven zonder jou en begon aan een HBO opleiding voor meer baan garantie. dat ging goed tot afgelopen kerst..... er brak iets in me. ik kon niks meer...na het opstaan veeeeel koffie. om elf uur smorgens weer naar bed. kwam er iemand aan de deur dan weer ff m'n masker op en daarna volledig instorten. tussendoor erg veel last gehad van zelfmoordneigingen ( gewoon nadenken hoe het zou zij als..) dan in huilen uitbasten omdat ik vind dat ik dat echt niemand kan aandoen. dat is nu 2 maand geleden. ik heb alle sociale media gestopt, heb geen werk meer. mijn opleiding stop moeten zetten en nu weet ik het niet meer. Ik probeer te blijven bewegen. wandelen, skeeleren al kost het me extreem veel moeite om de deur uit te gaan. liever blijf ik de hele dag liggen met de dekens over me heen. ik ken mezelf niet meer terug. was altijd van de actie. plannen maken en lekker in die flow zitten omhoog. nu is er niks meer en moet ik op gaan bouwen maar ik kan niks... dus hoe moet ik in vredesnaam een baan vinden als ik tot niks toe in staat ben.....
Er moet toch een manier zijn om hier uit te komen......

silly
> 2 jaar geleden
laatste reactie: 04-02-2023

2
2
Reageer
Toon reacties Verberg reacties
Reageer:
Hallo silly heel herkenbaar. Hoe gaat het nu met je .misschien een te late reactie zit hier zo iets met het zelfde. Ik probeer maar wat te lezen hier op het forum, om mijn klachten te onderbouwen en er de moet maar in te houden, zou graag eens weten hoe het nu met je is ,en wat je er zo al aan heb kunnen doen mvg Jan

Jan
24-08-2022
Reageer:
Ik zit te janken want het begin van jou verhaal is hetzelfde als wat ik nu doormaak.
Waarom wil ik toch steeds stoppen met leven? En dan ook nog gezeik van het werk en enge bedrijfsartsen.
Alsjeblieft, blijf doorgaan met leven Silly en anderen hier 😪.
Het is een ziekte die ons dat laat denken. Niet wij zelf.

Anoniem
04-02-2023

Jouw reactie:




Wil je ook je hart luchten?

+ Mijn verhaal delen




Zoek een therapeut

 
Druk op de plaatsnaam om te kijken welke therapeuten in de buurt zitten:


Staat jouw stad er niet bij? Zoek dan vrij op plaatsnaam >>


© Therapiepsycholoog - psychologen en therapeuten
| Disclaimer | Privacy verklaring | Reviews | Login | Aansluiten