Bestemt voor een eenzaam bestaan

Ik voel me eenzaam. Ik ben een jongen van 27 en ben de laatste 10 jaar single. Ik heb echt het gevoel dat er wat mis met mij is. Ik probeer het echt maar niemand ziet me gewoon staan. Ik ben altijd al wel wat anders geweest maar dit is toch gewoon zielig? Maar ook vrienden zijn ver te zoeken. Ik ga op het moment echt met niemand om. De eenzaamheid begint er ondertussen wel vrij hard in te hakken. Ik voel me lusteloos en doelloos. Iedereen vind me altijd maar raar en maf. Kan wel blijven proberen maar wat is het punt als ik toch altijd maar weer faal. Ik denk serieus waar dat ik bestemt ben voor een eenzaam bestaan. En dat doet me erg zeer. Dat terwijl ik (vind ik zelf dan) toch best aardig ben. Ben geen nietsnut, heb altijd hard voor me geld gewerkt ik probeer altijd om mensen te denken maar ik wordt altijd maar weer afgestoten.
Is er iemand met ongv de zelfde ervaring? Ik ben erg toe aan sociaal contact.