Bang dat ik zo mijn leven moet slijten

Dag,
Ik ben 47 , V, en voel me ontzettend eenzaam. Dit gevoel is voor mij ondraaglijk. Ik krijg hierdoor paniek aanvallen. Ik word tevens bang dat ik zo mijn leven moet slijten en dat kan ik niet aan. Mijn (gescheiden) ouders zijn beide ineens slechter ah worden en ik heb verder geen familie, weinig vriendschappen ondanks veel clubjes gedaan enzo. De angst overheerst alles en in de sociale contacten die ik dna nog heb, ben ik ook angstig omdat het piekeren maar doorgaat. Kan dus niet meer ontspannen. Ook als ik mezelf ergens alleen begeef, bijv net naar het strand , lig ik daar en slaat de eenzaamheid en paniek toe.
Het is vooral de maalstroom aan gedachten die me gek maken. Ik heb wel veel psycho therapie , maar het heeft niet geholpen. De eenzaamahekd die blijft overheerst alles wat ik aanpak. Zijn er mensen die het gelukt is die metagedachten echt te stoppen? Hoe doe je dát? Gewoon niet aan denken lukt mij helaas niet , mijn brein werkt altijd over. Ik hoop dat iemand. Zich herkent in dit stukje en iets erover kan zeggen.