Als meisje van 15 had ik 1 grote droom

Als meisje van 15 had ik 1 grote droom. Moeder worden.
Het liefst een groot gezin, waar het warm en knus is. Iets wat ikzelf niet heb gekend.
Helaas besliste het leven anders en bleef ik na vele jaren alles te hebben geprobeerd kinderloos.
Ik besloot om het een plek te geven en wat van mijn leven te maken.
Schouders eronder en door. Dat is wat ik altijd doe.
Maar het leven was nog niet klaar met mij en er volgde nog wat ingrijpende gebeurtenissen. Ook weer schouders eronder en door.
Dit leverde mij 2 jaar geleden een burn-out op.
Nu ben ik 61 jaar en het verdriet van het geen kinderen hebben zit nog steeds in mij. Je wordt namelijk niet alleen geen moeder, maar ook geen schoonmoeder en vooral ook geen oma.
En dan loop ik nu toch weer tegen het verdriet aan.
Hier ik kan er niets aan veranderen. Maar ik wil eigenlijk nu graag loslaten en een beetje genieten.