Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog

Shit, ik ben een Junk !!!


Shit, ik ben een Junk !!!

Kom er op 44 jarige leeftijd achter , nou ja eigenlijk al jaren eerder een besef.

Het werd dusdanig niet erkend of herkend door mij of een ander dat dit toch echt een stoornis is .

In elkgeval werd ik niet nagekeken zoals we kunnen doen bij drank en of drugs verslaafde

Eten doen we allemaal minstens 3 x p dag en het is vrij verkrijgbaar.
Doorgeslagen dat is wat ik ben.

Ja , Het belemmert mij iedere dag op vele momenten, eigenlijk continue!!

Fuck wat zie ik eruit.

Nu ik ouder word ook nog is al die putjes een kapotte buik van een jaar of 25.

Mijn ontbijt kan zomaar bestaan uit verschillende attracties uit een kermisattractie
Zo noem ik ze dan

voorbeeld: 2 pecanbroodjes
2 sauzijnbroodjes
2 witte bolletjes met Beleg

Na een uur klap ik daar rustig een hele boterkoek , pak koek , reep chocolade en een zak chips met saus achteraan.

Op een goede dag kunnen daar ook nog 5 zakken snoep bij die ik rustig alle 5 ,half leeg eet.

Dan de avondmaaltijd …

Hebben we nog een toetje?

Toblerone ijsje en nog wat snoepjes liggend op de bank


Een operatie die uitgesteld is door dat ik me niet tot afvallen kan zetten

Ja wel, voor een aantal weken en soms ook maanden om daarna weer zo hard af te glijden zonder rem.
Me volledig vol te vreten met slechte koolhydraten ,suikers en vetten.

Zoveel te eten zonder een vol gevoel .
Oneindig door te gaan totdat ik in een suiker rush zit , ben ik (ongemerkt) een junk geworden.

Daarna komt de val na uren van eten of op kortere momenten van volledig volproppen als een hebberig monster in slaap vallend of word zo sloom mij nergens meer toe te kunnen zetten.

In de nacht wakker worden van een bulk dikvoelend eten die tot je huig omhoog komt en maar net aan niet op je kussen beland.

Overdag zoveel maagzuur hebben dat je slokdarm wegbrand.

Bij elke beweging naar beneden zo duizelig.

Voor duizenden euro’s aan nieuwe kleding die ik niet pas in mijn kasten .

Zo een 50 paar schoenen, vele tassen met bijpassende portemonnaies ,die maat veranderd niet, lekker veilig!!

Deze hele zomer draag ik alleen nog mijn werkkleding waar ik het gevoel heb nog enigszins iets te kunnen verbergen aangezien mijn werkshirt over mijn buik valt.
Niemand ziet dat ik de ritsen van mijn zakken open moet laten om zo mijn broek nog te kunnen dragen .
Op het moment dat ik in de auto stap mijn broek zo strak zit dat mijn buik zich explodeerd door het elastiek aan de bovenkant van mijn broek.
Ik trek de boel weer recht op het moment dat ik uit stap en arriveer bij mijn eerste cliënt .


Zodra ik thuis kom trek ik alles uit en plof ik op de bank in een pyjama.
Hoe gek ik ook op de zon ben, deze zomer zit ik binnen.
Ik vervreem mezelf van mensen en supermarkten.
Niemand heeft het echt door, vermoedelijk.
Tot nu


Wanneer ik vandaag dacht dit kan niet meer ik heb hulp nodig, wel klote als hulpverlener hulp te zoeken .
Maar zet je trots ff opzij ….

Als ik bel met verschillende instanties hulpverlenende iets hoopgevende bedrijven om uit te zoeken wat het beste bij mij zou passen.

Tja, zoveel als ik controle in mijn leven heb op overige ,daar is verre van niks geen enkel spoor te zien in mijn eetpatroon.

Bij sommige instanties krijg je eerst een bandje ,wat goed dat je belt!
Je mag trots zijn dat je de eerste stap hebt genomen.

Mijn ogen worden vochtig ,mijn keel slaat dicht.

Ja ik heb een probleem!!

Graag kijk ik naar programma’s met extreem dikke vrouwen dat geeft me iets van een boost om het niet zover te laten komen.

Strakke buiken in kan er intrigerend naar kijken als een wonder.

Het helpt allemaal maar tijdelijk.

Voor nu ik nog geen juiste hulp van buitenaf heb , denk ik rieeel na om mijn slaapkamer vol te hangen met mooie buiken.

Die zie ik dan als stimulans om de dag vol goede moed te kunnen beginnen , de tv programma’s van TLC te kijken wanneer ik het nodig heb en niet per toeval.


Als het duiveltje naar boven komt geen enkele zelfbeheersing er geen ontkomen aan.

Ik eis dat mijn drugs gehaald word als dat niet gebeurd wat me altijd wel lukt , word ik boos tot ik het heb.

Mijn boosheid uit zich ook omdat ik mezelf weer zo heb laten gaan .
Diegene die mijn drugs haalt noem ik een feader.

Eind deze week naar de huisarts voor een verwijzing.
De juiste hulp regelen

Het is helaas niet zo dat je meteen opgenomen kan worden in Afrika .

Eerst een Diëtiste is in mijn ogen achterhaald.

Ik weet precies wat gezonde voeding is, wat een persoon per dag nodig heeft.

Ik zoek iemand die mij de tools geeft om mijn hersenen anders te kunnen laten functioneren.
Misschien mis ik wel een stofje dat dit hele gebeuren veroorzaakt.


Mijn zelfdiagnose tot nu toe houd ik op BED
Binge eating disorder.

Mijn eerst bestelde boek om dit aan te gaan is onderweg.
Zelf hulp kan nooit kwaad, al weet ik dit kan ik niet alleen .

Cath
06-11-2023
laatste reactie: 14-11-2023

1
1
Reageer
Toon reacties Verberg reacties
Reageer:
Dapper dat je je verhaal hebt gedaan!

Hoewel BED inderdaad redelijk acccuraat klinkt, word je met BED nergens zomaar opgenomen. Sowieso zijn opnames echt een laatste redmiddel en zelden de eerste stap tot beter wordeb. Opnames zijn ook geen heilige graal, ik zou het liever eerst eens per week of eens per 2 weken proberen alvorens drastisch in een opname te gaan. Dan nog moet daar een programma voor bestaan maar vaak zijn die op Anorexia of bulimia gericht en dan meestal de hardnekkige gevallen. Soms jun je net zoveelijden onder jouw eetstoornis die bijv tussen AN en BN in valt maar juist daardoor niet opgenomen worden omdat ze (vroeger iig) gericht waren puur op AN of BN.

Kun je naar zelfstandige therapeuten zoeken? Dat lijkt mij de eerste stap, en stapje voor stapje kunnen jullie dan kijken wat het best bij je past en ondertussen wat tools aanbieden om om te gaan met je emoties en leren hoe dat anders te doen. Gevoelens doen je immers niks, ze zijn alleen soms erg onplezierig. Maar door te leren ze te verdragen heb je tzt ook minder van je 'drugs' nodig omdat je geleerd hebt de emotie of gedachte te verdragen of jezelf af te leiden met iets anders als een hobby of zo. Heb je die? Iets simpels als diamonpainting, kleuren op nummer of gewoon een volwassen kleurboek oid? Sommigen bouwen Lego maar dat is vaak vreselijk duur. Het andere, vooral kleuren os even een kleine investering in een boek en wat goedkopere potloden om te zien of je het leuk vindt voordat je de betere potloden koopt. Dit zou je dan kunnen proberen als je een eetbui op voelt komen. Een gewone puzzel kan ook. Of een spelletje op je telefoon. Probeer je dat wel of is het gelijk overgave aan een eetbui?
Besef ook dat een stukje chocola of wat chips best mag en dat je niet door hoeft te slaan. Soms denken mensen 'ik heb bu een stukje chocola genomen. Nu is jet toch al verpest en lan ik net zo goed alles eten. Haal het ook zo min mogelijk in huis en zorg dat jij degene bent die het moet gaan halen ipv opdragen aan anderen. Soms kan dat fysieke stukje zelf moeten kopen ook helpen het uiteindelijk niet te doen. De ander verdient de boosheid ook niet dat jij ineens moét eten, kun je samenwerken en praten over wat je écht dwarszit of zat voordat je wilde gaan eten? Misschien helpt dat om de drang te doen afnemen. Sterkte en succes!

Paula
14-11-2023

Jouw reactie:




Wil je ook je hart luchten?

+ Mijn verhaal delen




Zoek een therapeut

 
Druk op de plaatsnaam om te kijken welke therapeuten in de buurt zitten:


Staat jouw stad er niet bij? Zoek dan vrij op plaatsnaam >>


© Therapiepsycholoog - psychologen en therapeuten
| Disclaimer | Privacy verklaring | Reviews | Login | Aansluiten