Niet perse vermoeid, maar onrust klachten

Ja herkenbaar. Hoewel ik wel nu ik begin te 'reïntegreren', dus met een paar uurtjes dingen doen ineens BAM tegen een muur van moeheid kan aanlopen. Het is onduidelijk of dat fysieke of mentale moeheid is. Dan denk ik meteen oh, das mn signaal. Maar verder is dat na een uur of wat rusten ook wel weer wat doen. Ik kan vanalles nog fysiek. Naar de winkel, naar een feestje. Wandelen, fietsen. Sport. Er 'lijkt' dus niks aan de hand. Maar van binnen is dat heel anders.... Hoe is het nu?

Heel herkenbaar! Ik ervaar ook weinig vermoeidheid, maar raak de spanning niet goed kwijt. Sport/beweeg veel en rust/mediteer veel en merk wel progressie maar die spanning blijft op de voorgeond staan (nu 9 mnd verder). Hormonen op hol, zenuwstelsel op hol… Soms ook nog angst dat het niet meer goedkomt (op mondere dagen). Gelukkig zijn er wel steeds meer momenten dat ik in rust en zonder stressoren wel kan ontspannen.

Yes ik heb ook hetzelfde

Hier nog 1 heel herkenbaar!

Herkenbaar ook voor mij maar nu ik meer uit de onrust paniek en angst fase kom is de muur van vermoeidheid gekomen. Waarschijnlijk in de periode dat je onrust en gejaagdheid ervaart maakt je lichaam stofjes aan waardoor Je je vermoeidheid niet voelt, was toen ook continu in beweging, ik weet het anders ook niet.

Ik heb dat ook maar vooral ook de gespannen spieren in schouders nek kaken ogen .. dan weer last van evenwicht. Herkenbaar. Vandaag weer erge last van spanningshoofdpijn

Dan zit je wsl in de categorie zwaar overspannen. Als je hierna instort en compleet geen energie meer hebt ben je 'burnout', maar deze termen lopen nogal door elkaar heen.

Heb/had ik ook last van.

Voor mijn gevoel komt het door adrenaline. Als het zakt, voel je moeheid, is het hoog voel je onrust.
Ik zie het letterlijk in mijn hartslag terug. Boven de 80? In adrenaline en onder de 80, komt mijn lichaam in rust en voel ik moeheid.

Als ik lang doorga in de adrenaline duurt het lang (een paar dagen) voordat mijn hartslag weer zakt. Maar wanneer ik goed rust neem en ervoor zorg dat de stress reactie stopt, kom ik weer tot rust.

Persoonlijk vind ik het nog heel erg zoeken, maar denk dat het wel belangrijk is om terug te gaan naar de rust. Ik heb gemerkt dat ik terugvallen krijg als ik doorga in mijn adrenaline. Ik maak dan energie op, welke ik niet heb.

Hopelijk heeft iemand aan mijn verhaal (:

Ik herken het helemaal en loop er nu een jaar mee rond. Periodes dat het prima gaat slaan soms plotseling om in onrust, overprikkeling, angst, onzekerheid, hyperventilatie en het niet meer kunnen overzien. Ik huil en slaap dan veel, blijf het liefst in bed liggen want alles voelt als teveel. Het lijkt wel een soort kortsluiting in mijn hoofd.

En toch wordt het na een dag of paar dagen weer rustiger. Ik ben dan meestal een dag erg vermoeid en kan daarna de wereld weer aan.

De onrust voel ik vooral in mijn buik en in mijn hoofd, met name ‘s ochtends als ik wakker word. Dan heb ik ook geen eetlust. Meestal keert tegen de avond de rust terug en lukt het eten ook weer.

Herkenbaar, vooral in de ochtenden het ergst. Als het in de middagen wat beter gaat en ik weer wat meer ga doen. Want je wilt zo graag. Val ik vaak weer terug. Denk eigenlijk dat ik eerst van die stress af moet zijn voor ik weer wat meer ga doen. Heeft iemand hier ervaring mee? Ook neem ik als ik erg veel stress ervaar nog wel eens een oxazepam, hoewel ik daar weer niet zoveel van durf te nemen, omdat je vaak hoort dat je dit niet moet nemen. Zijn er meer die dat ook hebben? Heb gelezen dat er een hyper en hypo variant van BO is. Dit is dus de hyper, stress hormonen op hol. Bij de hypo werken ze niet meer en ben je als maar moe. Ik heb wel het idee, dat die hypo vorm vaker voor komt.

Heel herkenbaar..
Die onrust..
Alsof Je opmoet voor een rijexamen
Of het gevoel dat je iets heel spannends moet gaan doen. En dat de hele dag
Kamp al 9 maanden met dit gevoel. Ene moment beter dan t andere moment
Acceptatie zeggen ze...
Makkelijker gezegd dan gedaan..

Herkenbaar. Bij mij slaat het vooral op darmen en maag. Wordt heel vroeg wakker en kan niet meer slapen. Periodes gaat het redelijk en dan plots slaat het om en voel ik me dagen ellendig. Zit al meer dan een jaar in deze situatie en na twee betere weken lig ik nu alweer vanaf 4 uur wakker met een heel onrustig en paniekerig gevoel en darmen die behoorlijk tekeer gaan.

Net als Leonie lukt mij die acceptatie op een of andere manier ook niet. Accepteren en er niet tegen vechten, maar hoe ? Hoe doe je dat als je wakker wordt en op de klok kijkt en het is pas 4 uur, je voelt je onrustig en je hebt vreselijk last van je darmen en maag.

Ik herken het verhaal ik heb autisme en ben heel vaak overspannen. Ik heb een fikse verkoudheid te pakken en sloeg de angst weer toe. Ben al uren wakker nerveus gevoel. Ik heb dit al vaak gehad en meestal duurt het 1 week tot 8 weken zoiets dat het wegtrekt. In de avond gaat het dan het beste.

Heel herkenbaar.
Loop al weken met angst en onrust en een snelle hartslag.
Huisarts heeft me nagekeken en ziet geen reden tot onderzoek ver mbt het hart oid. Ze zegt dat het echt komt door de spanning.

Accepteren en loslaten is het enige wat moet maarja dat is inderdaad makkelijker gezegd dan gedaan

Ik heb precies dezelfde klachten. Niet zo zeer vermoeidheid maar paniek en angstaanvallen, daarna natuurlijk wel heel moe als die aanval afneemt. Werd in het begin standaard wakker met hartkloppingen. Dat is nu gelukkig voorbij. Heb Ademtherapie, hypnotherapie gedaan en nu doe ik haptotherapie. Heb eig wel baat gehad bij alledrie. Ook naar de psycholoog geweest maar daar niet veel nieuws geleerd/gehoord. Het gaat langzaamaan steeds wat beter. De onrust is er nog zeker met momenten maar de perioden ertussen worden gelukkig groter. Ik probeer toch steeds dingen die zorgen voor extra onrust maar dan door kleine stapjes te zetten en niet teveel van mezelf te verwachten.