Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog

Kan je ziek worden van een kluizenaarsleven?

Ik ben ook eenzaam. Al erg lang. Tientallen jaren.
Geen vrienden, familie, gezin. Wel drie honden.
Soms bevliegt het me en duurt de dag zo lang. Vooral de feestdagen zijn vreselijk. Ik ben afgekeurd en mis het werken erg.
Een paar jaar geleden kwam er een soort omslag, als ik dan toch alleen ben ga ik het zo indelen dat het prettig wordt. Dat heeft er voor gezorgd dat ik het naar mn zin heb in mn eentje. Ik leef als een kluizenaar. Trek me steeds verder terug en dus mensen van me weg. Kom wel mensen tegen als ik mn hondjes uitlaat, een snelle vriendelijke oppervlakkige babbel is dan meer dan genoeg. Ik irriteer me nu zelfs aan mensen terwijl ik vroeger altijd heel sociaal was. Eén keer in de week geef ik dansles aan dames die ook allemaal een druk eigen leven hebben met familie, werk en kinderen.
De weekenden en de feestdagen zijn erg lastig, soms om wanhopig van te worden. Gewone dagen red ik het wel.
Ik zou graag in contact komen met lotgenoten. Hoe doen jullie dat nou?
Hoe vind je een balans? Een fijne structuur in de dag die lang kan duren als je alleen bent. Is het ongezond? Kan je ziek worden van een kluizenaarsleven?
Ik ben niet depressief of somber.

Nocturne
> 2 jaar geleden
laatste reactie: 27-02-2024

37
22
Reageer
Toon reacties Verberg reacties
Reageer:
Herken me erg in je verhaal.
Weet niet of ziek kan worden van een kluizenaarsleven. Ik ben hetzelf ook.
Ik ben me er eigenlijk al in gaan schikken omdat ik niet meer geloof dat ik ooit nog gelijkgestemden ga tegenkomen

Yvonne
> 2 jaar geleden
Reageer:
Ik herken je verhaal.Machteloos voel ik me

Lotte
10-06-2022
Reageer:
Heel herkenbaar dit. Het is bij mij niet van de ene op de andere dag gegaan. Maar ik denk niet dat ik weer terug kan zoals vroeger. Ben ook erg nieuwschierig naar lotgenoten. Het eenzame gevoel is voor mij soms verschrikkelijk. Aan de andere kant voelt het ook wel veilig en rustig soms en dat ik een beetje mijn eigen dingetjes kan doen zonder dat er kritiek van anderen komt. Ik leef met drie vogels, waarvan een tam. En die zijn super belangrijk voor me. Niet iedereen snapt dat. Maar ik ben ook benieuwd hoe het met jullie gaat nu. Hebben jullie (nog) contact met lotgenoten? Of zijn jullie veranderd? Ik weet niet hoe lang geleden dit op deze pagina is geplaatst? Groeten aan alle lotgenoten!

Charlotte
16-06-2022
Reageer:
Een heel herkenbaar verhaal. Zelf ben ik al op jaren en loop naar de tachtig. Ik heb nooit de juiste schwung gehad om vriendschappen te leggen. Op de één of andere manier had ik het gevoel niet boeiend of aantrekkelijk genoeg te zijn voor een relatie. En dan kom je gedurende je leven ook nog allerlei mensen tegen, die preventief te kennen geven, dat je niet denken moet een relatie of vriendschap met hen te willen. Ik heb me veilig gesteld, het staat nu op de voorgevel van mijn woning: "Kluizenarij." Ik dacht, daar zullen wel reacties op komen, maar nee, men lijkt het volkomen vanzelfsprekend te vinden. Ik voel mij behandeld alsof ik lucht ben en niet besta, dat is even slikken, maar geloof me, ook dat went. Ik breng een goede zingevende structuur aan in mijn leven als kluizenaar. Ook ik groet alle lotgenoten, en wens ze een engel op hun pad.

Franc
13-07-2022
Reageer:
Hallo.

Ik lees jullie ervaringen en ik voel er verdriet over. Eenzaamheid is vreselijk en ik ben 34. Ik moet er niet aan denken om dit jaren nog zo mee te maken. De herkenning is real.
Ik heb dan nog wel mijn sport, waar ik mensen zie en spreek. Daar ga ik 3 keer per week heen. Ik heb een hond en zij zorgt inderdaad voor wat meer interactie en beweging.
Ik lees over ‘lucht zijn’. Ik moet denken aan een geconditioneerde overtuiging.
Ik was als kind ook ‘lucht’. En die neiging vind ik onbewust zo veilig dat ik mezelf ook vaak van de samenleving afsluit.
Ik houd mezelf steeds voor dat het tijdelijk is. Ik ben wel van plan weer te gaan werken al houdt me iets tegen, voorlopig houd ik me voor dat dat de gewenning is voor de hond.
Ook een partner, dat zou ik graag willen. Al is er naar zoeken vaak niet succesvol.

Sterkte alle lotgenoten! We zijn misschien alleen maar we zijn niet alleen ❤️

Viev
13-08-2022
Reageer:
It is what it is

Hamster
17-08-2022
Reageer:
heel herkenbaar . jaren lang heb ik moeite met vriendschap te onderhouden , je groeit uit elkaar , zeker als er bij de ander kinderen komen . nu ik 60 ben merk ik dat alleen zijn
altijd al een deel van mij was en een kluizenaars leven sluipt er langzaam erin . het heeft zijn voordelen maar ook zijn nadelen . eenzaam voelen knaagt aan je , ook al ben je blij niet al dat sociale gedoe en het drukke hectische leven met al die opgelegde verplichtingen te hebben .

alice
18-10-2022
Reageer:
Hoiii, heet je nocturne??
Hoe oud ben je en welke provincie woon je.
Wat erg man dat je zo leeft. Ik wil wel in contact met je komen maar dan zullen we prive ff contact krijgen.

Groetjes Alida

Alida
11-11-2022
Reageer:
Ikzelf ben geen kluizenaar maar tot voor kort had ik geen beeld van hoe iemand zo in afzondering leeft. Ik woonde 15 jaar op kamer in vrijstaand huis! Waar ook een man met Bipolaire stoornis woond, en zich de hele dag terug trekt. De nu 58 jarige man is sterk vermagerd. Zorg of hulpverlenende instanties kunnen zogenaamd niks doen want hij is niet gevaarlijk. Zelf heb
Ik een nieuwe woning, en probeer alles uit het leven te halen.
Hoewel ik scoliose patiënt ben maar dat ben ik gewend. Ik heb een vriend8n en behoorlijk zelfstandig.

Gerard, 54jr. Uit Enschede
12-12-2022
Reageer:
Ik ben 35 en heb ook steeds meer datzelfde eenzame leven.

Ik ben nooit echt het sociale type geweest, vroeger ging ik wel veel naar festivals en feestjes maar na de dood van mijn zus is alles volledig veranderd.

Vrienden bleken geen echte vrienden te zijn daarin heb ik nog 1 echte vriendin aan de andere kant van het land wat soms is ff bellen of appen is.
mijn gezondheid was al slecht sinds mijn geboorte maar is zodanig achteruit gegaan dat ik ook niet kan werken.
Sinds 3 jaar veel last van paniekaanvallen en dus zomaar ff op pad kan ook niet meer.

Qua romantische relaties… vroeger veel gehad, maar liep allemaal uiteindelijk stuk want ik wil absoluut geen kinderen, en dat is voor veel dames al een dooddoener.

Ik ben zelf wel iemand die liefde, aanraking en samen zijn belangrijk vind maar de juiste persoon nog steeds niet tegen gekomen.

Ik ben nu dus vooral bezig met mijn mieren kolonies en ben veel bezig met mijn microscoop, de interesse in vriendschap verdwijnt ook steeds meer, liefde is nog het enige waar ik interesse in heb als het gaat om menselijk contact.
De vraag is hoelang dat nog zo blijft, de eenzaamheid ben ik al voor een lange tijd gewend.

Kevin
17-02-2023
Reageer:
Het lijkt of ik m'n eigen verhaal hier lees. Ik had n drukke baan, maar na n val op m'n hoofd, is dat voorbij. In het begin was thuis zijn oke. ik had aardig wat zogenaamde vrienden..echter zodra je n keer durft te zeggen dat je iets niet leuk vindt, is de vriendschap over.
Ik leef ook alleen met m'n katten en hondje. Ben bijna 63 jaar.ik hoop iedere dag dat ik snel gehaald word..niemand die t interesseert dat je bestaat, alleen zit ..heb geprobeerd vrijwilligers werk te doen..maar dat bracht geen oplossing.
Dus ja, mijn leven is een klomp van eenzaam zijn en wachten op bedtijd.

Yvonne
19-02-2023
Reageer:
Ik kan me jouw gevoel voorstellen. Alleen met mijn honden. Hoe beter je de mensen leert kennen, des te meer je van je honden gaat houden. Telefonisch contact op zijn tijd prima maat laat me met rust. Genoeg geweest.

Bep
09-04-2023
Reageer:
Ik wil met jou in contact komen
Jij ook ik weet hoe dat voelt

Mia
22-04-2023
Reageer:
Ik ben ook behoorlijk eenzaam. Ook geen vrienden en nu

José,
05-05-2023
Reageer:
Ik ben een 58 jarige vrouw uit Antwerpen en zou heel graag contact hebben met iemand die ook op zoek is naar een goede vriendschap. Een goed gesprek voeren,een wandeling maken,koffietje drinken enz....
De simpele dingen. Mekaar steunen en troost bieden.

M.
O7/5/023

M.
07-05-2023
Reageer:
Hallo,
Ik heb de laatste 14 jaar heel veel tegengekomen waardoor mujn leven zo drastisch veranderd is dat ik nu echt eenzaam ben.
Ik was zelfstandige maar heb mijn werk moeten opzeggen doordat ik De Ziekte Van Bechterew heb.
Daarna ben ik gescheiden en zat daarwals vrouw hellelaal alleen met nog twee jonge kinderen.
Mijn familie komt nooit af en zeker na de scheiding vonden ze dat orecies niet meer nodig.
Ik heb 1 zuster die ik maar 1 keer zie in een jaar zie en dat is op kerstdag en dan moeten we gaan...wat een gefake,,,
Ten andere is ze heel egocentrisch....t is maar het hare dat telt...
Ik heb dan nog een moeder die me meer gecontroleerd heeft en mijn kinderen naar haar hand heeft gezet.
Dus ik wordt hier dan nog eens geleefd,.,
Ik zou volledig willen verhuuzen ...want ik ben een natuurmens en ik hou van de rust en de zee....
Ik viel me zo alleen en ongelukkig...
Dan heb ik nog eens vriendinnen aangetrokken die van me hebben geprofiteerd..,.en twee narcistische relaties gehad na mijn scheiding,,...
Gelukkig heb ik een prachtige hobby en dat is muziek spelen in de academie....in de mate van het mogelijke als ik niet teveel pujn heb,..
Maar t is het enige dat ik nog heb....,

Muziekvrouw

Muziekvrouw
28-05-2023
Reageer:
Lieve- beste- en bijzondere mensen ,
Zo herkenbaar, jullie verhalen en reactie's , wauw.

Laatste paar jaar, ik ben 58 , trek ik mij meer en meer terug,
en ja: soms is het alleen zijn zwaar. Ik zet dan mijn favoriete muziek op en ga wat meer bewegen.

Feestdagen en verjaardagen van overleden vrienden zijn extra zwaar. Ik spaar pc werk op, ga meer abstracte tekeningen maken, werk in huis doen en kijk een goede tv serie opnieuw.

Mocht je contact willen: 
Ik wens jullie een goede dag,
namastee,
Ragnar.

(Redactie: Om mogelijk misbruik van persoonsgegevens te voorkomen, verwijderen we deze enkele weken na plaatsing)

Ragnar
05-09-2023
Reageer:
Ik leef ook als kluizenaar en heb soms niet graag dat ze in mijn "space" binnenkomen! Ikbeneen vrouw van 61 en COPD patiente

Nancy Temmerman
06-01-2024
Reageer:
Hallo mis kan je mij bellen morgen liefs in ieder geval in de middag
Ik heb zelf ook een hondje
En voel me erg eenzawm

Sandy
05-02-2024
Reageer:
Ik wil ook wel eens bellen hoor ik ben 58 jarige vrouw.
Mijn hond heb ik bijna 2 jaar geleden in laten slapen op 17 jarige leeftijd.

Vio
09-02-2024
Reageer:
Alleen zijn gaat op den duur wennen en dan wil je niets anders meer!!

Rob
25-02-2024
Reageer:
Hoi Nocture, ik herken me volledig in jouw verhaal. Mijn situatie is erg gelijklopend. Ik leef sinds enkele jaren als een kluizenaar en behalve de oppervlakkige babbeltjes op mijn dagelijkse wandelingen met de hond spreek of zie ik niemand. Net als jij ben ik ook afgekeurd. Ik heb geen familie, vrienden, geen kinderen en geen gezin. Alle contacten die ik had heb ik verbroken of zijn uitgedoofd. Net als jij heb ik die klik kunnen maken om te leren alleen zijn en daar ok mee te zijn. Maar soms weegt de eenzaamheid. Ik ben niet depressief of somber omdat ik dat erg bewust niet toelaat. Op sommige dagen lukt dat heel goed, op andere dagen moet ik daar al wat meer tegen vechten. Het zou fijn zijn om in contact te komen. Groetjes, Lola

Lola
27-02-2024

Jouw reactie:




Wil je ook je hart luchten?

+ Mijn verhaal delen




Zoek een therapeut

 
Druk op de plaatsnaam om te kijken welke therapeuten in de buurt zitten:


Staat jouw stad er niet bij? Zoek dan vrij op plaatsnaam >>


© Therapiepsycholoog - psychologen en therapeuten
| Disclaimer | Privacy verklaring | Reviews | Login | Aansluiten