Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog

Ik wil een partner geen zorgkind

Het gevoel altijd op je tenen te lopen, het gevoel raar te zijn, nooit begrepen te voelen, terwijl mijn leven altijd makkelijk is geweest.

Mijn man is hele dag in gedachten, in zijn telefoon of hij kan uren praten over een onderwerp. Energievreter is het. Ik ga eronder door. Hij wilt zelf niet geloven dat hij autisme heeft, maar het is overduidelijk.

Simpele taken, zijn voor hem alles behalve simpel. Hij is blind voor rommel of preventief onderhoud. Meneer komt pas in beweging als het echt niet andere is.
Hij is ook echt aan aandachttrekker, ik merk dat hij zeker geniet van alle aandacht en vooral van vrouwen. Niet dat hij iets verkeerds doet, maar t is wel echt een beetje ongepast vind ik vaak (niet met rare woorden ofzo maar gewoon beetje alsof hij ook een vrouw is-spiegelen) Vooral de manier hoe hij zichzelf tegenspreekt op dit gebied.

Ik negeer hem gewoon vaak of doe alsof ik hem niet hoor, want t is teveel voor mij allemaal. Ik moet al huishouden doen werken kindje verzorgen etc. En ook nog rekening houden met zijn rare uitbarstingen.
Hij vindt alles raar en anders, echt enorm onderontwikkeld.

Ik heb het meeste rust als hij er niet is en dan nog blijft hij mij appen en bellen alsof ik zijn dagboek ben.

Er zijn zoveel dingen die hij nog moet doen… ik weiger dit te doen. Hij is een volwassen man.
Je kan prima gewoon jezelf ertoe zetten om je taken af te ronden. En anders zoekt hij maar hulp. Ik ben geen psycholoog.

Ik wil een partner geen zorgkind.
Ik vind dit echt misbruik maken van je partner. Als je zelf niet in staat bent normaal te kunnen leven, zoek hulp in plaats van een last te zijn. En soms ook nog de partner dingen kwalijk nemen. Mijn leven is ook veel waard. Zelfbewuste autisten, neem jullie verantwoordelijk en zoek hulp!! Wij gaan eraan onderdoor, probeer dat te begrijpen!


Lotgenoot - vermoedelijk man met autisme
30-10-2023
laatste reactie: 17-03-2024

7
9
Reageer
Toon reacties Verberg reacties
Reageer:
Hallo verzorgende,

Ik maak uit uw bericht op dat u verre van gelukkig bent met uw huidige relatie zoals deze nu is.
Het kan heel frustrerend zijn het gevoel te hebben er alleen voor te staan om de relatie te verbeteren, dit is zeker een vervelende situatie om in te zitten.

Ook lees ik in uw bericht over uw verdenkingen van autisme bij uw man, waar hij niets van wil weten.
Ik kan niet zeggen of dit wel of niet het geval is, ik kan alleen oordelen op basis van het stukje tekst wat ik hier lees, MAAR… de problemen die u beschrijft lijken niet perse te wijzen op autisme maar op miscommunicatie onder andere rondom verwachten van elkaar, en een te kort aan motivatie en of mogelijkheden om de situatie op te lossen.
Hard gezegd, dat weet ik, geleerd uit ervaring dat hard soms nodig is.

U kunt uw man blijven pushen, als hij niet wil, heeft u 2 opties, 1. doorgaan en vechten voor een relatie waarvan u het gevoel heeft dat u er alleen in staat of 2. voor uzelf kiezen.



Lisa
09-11-2023
Reageer:
Lisa, jij denkt dat deze man geen autisme heeft?
Waarom heeft hij dan zoveel moeite met
- plannen
- gewijzigde plannen
- empathie tonen (hij moet het echt begrijpen voordat hij jou een knuffel geeft oid)
- simpele taken
- heel snel overwhelmed
- sociaal teruggetrokken
- vaak moe (teveel prikkels)
- communiceren (hij praat werkelijk een andere taal)

De wil is er, ik zie dat aan hem, maar hij kan het gewoon niet….
Hij heeft namelijk een lieve kant ook, maar het is zo lastig om met zo’n iemand te wonen.

Lotgenoot
14-11-2023
Reageer:
Er is slechts een klein aantal mensen in de populatie die echt autisme heeft (< 1%)
Het is niet omdat er kenmerken zijn dat er autisme is.
Ik kan ook op een bal trappen maar dat maakt me geen voetballer.
Alleen diagnostiek kan uitwijzen of het echt om autisme gaat.

Nu, los daarvan. Ik heb zelf autisme en mijn vrouw neemt ook veel taken van me op zich, die een "volwassene hoort te doen". Ooit deed ik deze taken zelf maar bleek dat het "gewone leven" me simpelweg te veel is. Jaren in een burnout gezeten hierdoor, dat was pas een hel voor ons beiden...

We hebben een balans gezocht in wat meer of minder lastig is voor me zodat ik ook mijn nuttige rol in het huishouden kan hebben. Zo kook ik bv. altijd (met nc koptelefoon weliswaar tegen geluid van dampkap e.d.).
Als we zaken nodig hebben van de supermarkt dan ga ik enkel op een weekdag in de daluren. Als we iets nodig hebben buiten deze tijdstippen dan is het mijn vrouw die erom gaat
Desondanks doet mijn vrouw wel degelijk veel meer dan mij.
Maar dat is de compromis die gemaakt word zodat we bv. samen wat tijd samen kunnen doorbrengen i.p.v. dat ik me uitgeput & overprikkelt terugtrek.

En als je dit nog niet doet, ga aub naar een psycholoog. Dit kan zoveel helpen!

ll13
15-12-2023
Reageer:
Ik zie mezelf hierin. Ik ga er mee stoppen, ween alle dagen. Iemand verandert niet ! Grt

Inge
14-01-2024
Reageer:
Nou, dan vertrek je toch? Anders niet zeuren. Geef hem genegenheid.

Kars
18-01-2024
Reageer:
Lachwekkend al die verhalen waar niet eens een autisme diagnose is en dan alles op autisme 'gokken'. Als het niet werkt moet je gewoon met respect uit elkaar. Dit heeft niks met autisme te maken en de meeste op dit forum hebben werkelijk geen idee waar ze het over hebben. Lachwekkend en dat zegt een autist.

Lol
18-01-2024
Reageer:
@ LOL

Nou mijn man heeft wel de diagnose Asperger gekregen.
Ik had een zeer groot vermoeden en voelde aan dat dingen niet klopte. Uiteindelijk via huisarts doorgestuurd naar erkend psycholoog en er werd autisme vastgesteld.
Dus waar haal je het vandaan dat de meeste niet weten waar ze het over hebben?

Ik denk dat partners van vrij snel doorhebben dat er iets niet klopt of dat nou autisme is of iets anders... dat moet je aan de psycholoog overlaten.

Lekker kort door de bocht ook jou reactie.......

Leontien
28-02-2024
Reageer:
Dit verhaal zit binnen maatschappelijke/wettelijke grenzen. Blijkbaar worden jouw grenzen overschreden.
Jij voelt je er slecht bij.
Lijkt er niet op dat dat ooit zal veranderen dus.
Hem de schuld geven van zijn handicap heeft geen zin.
Gewoon stoppen en probeer de scheiding netjes te laten verlopen.
Schakel een mediator in zodat het jou niet emotioneel belast.

Anoniem
17-03-2024
Reageer:
Waarom ben je ermee getrouwd als je wist dat hij gehandicapt was, was er je dan echt totaal niets opgevallen, of misschien door iemand anders?

Argen
17-03-2024

Jouw reactie:




Wil je ook je hart luchten?

+ Mijn verhaal delen




Zoek een therapeut

 
Druk op de plaatsnaam om te kijken welke therapeuten in de buurt zitten:


Staat jouw stad er niet bij? Zoek dan vrij op plaatsnaam >>


© Therapiepsycholoog - psychologen en therapeuten
| Disclaimer | Privacy verklaring | Reviews | Login | Aansluiten