In een gigantisch gat gevallen

Afgelopen veertien dagen in een gigantisch gat gevallen. Begon allemaal met sluimerende oorklachten. Ben helaas enkelzijdig doof en het goede oor begint nu ook met vage klachten. Na vele onderzoeken en een waarschijnlijke diagnose ging het aanvankelijk redelijk. Tot ongeveer 14 dagen geleden er iets in mij knapte. Nog steeds geen idee wat en hoe maar sindsdien zware paniekaanvallen gehad en vele huilbuien. Helaas wakkert dit dan weer tinnitus aan waardoor er een soort eindeloze cyclus ontstaat. Ben daarbij ook nog meniere patiënt. Gelukkig is dat tot rust gekomen maar goed dit is zeker niet bevorderlijk. De daarvoor blijft.

Nu opzoek naar mij oude ik. Nog steeds kan ik het niet geloven. Van een onbezorgd leven veertien dagen geleden naar een soort van uitgeblust wrak nu.

Ik weet dat stress niet bevorderlijk is voor oorsuizen en moet dan ook uit die paniek zone zien te blijven. Merk ook dat mijn lichaam ontregeld is. Eten, drinken alles moeizaam.

Mij grootste angst is straks doof zijn met alleen nog maar die nare piep en bromtoon.

Voor mij gevoel heb ik mijn oorklachten te lang weggestopt terwijl dit op de achtergrond natuurlijk altijd op de loer lag. Nu hopen op betere tijden en rust in het hoofd