Hoe kan het dat ik zo vreselijk moe ben?

Hi,

Wat fijn dat er een plek is om ervaringen, tips en steun uit te wisselen. Ik ben heel benieuwd of anderen zich herkennen in mijn verhaal en misschien zelfs een helpende gedachte met me kunnen delen.

Sinds afgelopen september zit ik thuis. Ik ben compleet uitgeschakeld en volledig gesloopt. Een vermoeidheid die ik nauwelijks kan uitleggen.

Ik lees dat ontzettend veel mensen met een burn-out kampen met een gevoel van grote stress (in lijf), overprikkeling, angsten, paniek en vergeetachtigheid. Zaken die vanzelfsprekend nogal vermoeiend zijn.

Vóórdat ik instortte had ik ook best wel wat stress, angsten en soms paniek. Nu is dat echter grotendeels verdwenen. Ik heb alles wat stress kan opleveren aan de kant geschoven en hoef even helemaal niets.

Ik wandel iedere dag een klein stukje, doe af en toe een huishoudelijk klusje, rommel soms wat aan op de laptop en kijk eens een serie, maar houd bovenal rust. Toch: hoeveel rust ik ook neem, ik ben al twee maanden moe. En besluit ik de woonkamer ‘ns van een poetsbeurt te voorzien, dan kun je me de twee opeenvolgende dagen opvegen.

Hoe kan het dat ik zo vreselijk moe ben? Hoe is dat mogelijk, terwijl ik geen spanning, paniek, overprikkeling, angst of stress voel. Hoe kan het dat ik bekaf ben van letterlijk niets?

Héél graag hoor ik of er anderen zijn die dit herkennen: pure vermoeidheid zonder stress, angst en overprikkeling.

Alvast bedankt!