Lange tijd echt een batterij van 1%

Hoi! Ik heb voor het eerst weer ‘ns een nacht gehad die ik me niet kan herinneren. Oftewel: ik ben even weggeweest. Toen ik wakker werd vanochtend voelde ik me dan ook ontzettend opgelucht. Ik dacht: yes, eindelijk weer energie. Maar zodra de dag vorderde, was ik juist alleen maar vermoeider. Mijn dagelijkse wandelingetje van 20 minuten deed ik haast slapend. Herkennen mensen dit? Dat een goede nacht slaap juist moeier maakt?

Ik lees verder veel berichtjes over mensen die ontzettend last hebben van angst, paniek, zenuwen, onrust, huilbuien. Ik voel me echter vooral compleet gesloopt. Dood- en doodmoe. Alsof ik ‘stuk’ ben. Letterlijk. Al iets meer dan twee maanden lig ik voornamelijk met piepkleine activiteiten. Ik probeer me eraan over te geven, maar lees tegelijkertijd dat in veel gevallen mensen na een week of vier langzaam meer energie krijgen. Zijn er meer mensen die lange tijd echt een batterij hebben van 1%?

Ik zou het ontzettend fijn vinden om óók positieve verhalen te horen. Ik kan me helemaal voorstellen dat iemand die een burn-out achter de rug heeft en zich weer lekker voelt niet de behoefte heeft op fora te reageren. Maar toch denk ik dat we allemaal af en toe wel een positief verhaal kunnen gebruiken.

Alvast bedankt!