Zijn dit burnout klachten die ik een tijd onderdrukt heb?

Hoi ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen. Ik weet niet eens zeker of ik wel last heb van een burn-out aangezien ik altijd heb gedacht dat ik dan ook oververmoeid zou zijn de hele tijd. Maar ik heb nu een tijdje op dit forum rondgekeken en zie veel posts voorbij komen waar het woord vermoeidheid niet in voorkomt. Dus ik hoop hier wat opheldering te krijgen van ervaringsdeskundigen..

Voor mijn gevoel begon alles zon 5 jaar geleden. Mijn vader kreeg een zwaar hartinfarct en daardoor kon hij zijn werk als kroegbaas niet meer voortzetten. Wij woonden als gezin boven de kroeg en omdat m'n vader dat werk niet meer kon doen moesten wij nieuwe woonruimte zoeken. Ik heb me daar in die tijd erg druk over gemaakt en ben uiteindelijk met mijn vriendin samen gaan wonen. Toen we net de sleutels van het huis kregen, begon ook mijn vakantie van werk. Er stond niets op de planning op een weekend-festival na. Ik merkte al dat ik door de hectische periode best wel wat vermoeid en overspannen was dus nam ik me voor om na het festival (die viel in het eerste weekend van mijn drie weken durende vakantie) de nodige rust te pakken.
Dit bleek helaas net te laat. Het festival is voor mijn gevoel de druppel geweest die de emmer heeft doen overstromen. Ik voelde me namelijk de vrijdag van het feest al erg slecht en merkte dat ik mij eigenlijk alleen beter voelde als ik die klachten onderdrukte door drank of drugs te gebruiken (net name dan GHB). Toen ik na het weekend thuis kwam en 3 nachten amper of niet geslapen had voelde ik me slechter dan ooit tevoren.. Mijn enige focus op dat moment was dat ik me alleen beter zou gaan voelen door de slapen. Maar ik was zo onwijs gespannen dat ik het idee had dat dat nooit ging lukken. Ik heb toen een jointje gerookt in de schuur en ben daarna op de bank gaan liggen. Wanneer ik mijn ogen dichtkneep zag ik allemaal rode flitsen voorbij komen en dit resluteerde uiteindelijk in de eerste paniekaanval van mijn leven. Ik was ervan overtuigd dat ik aan het doodgaan was. Mijn vriendin heeft toen te ambulance gebeld en die wisten mij wel redelijk te kalmeren door mij te vertellen dat ik niet dood ging maar een zware paniekaanval had.

Periode daarna heel veel last gehad van paniekaanvallen en angst in het algemeen. Maar naarmate de accute angst afnam, groeide voor mijn gevoel juist mijn lichamelijke klachten. Ik heb bijvoorbeel erg vaak last van hartkloppingen/hartoverslagen en een constant hoge hartslag in rust. Een opgejaagd gevoel, constant in mijn eigen hoofd zitten, stress, het gevoel overal van te schrikken (kleine adrenalinescheutjes in mijn maag), slechte concentratie en humeur en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Ik heb toen de stomste keuze gemaakt die ik op dat moment kon maken. Ik merkte namelijk dat ik met het gebruik van alcohol of GHB mijn klachten in één klap kwijt was. Dus in plaats van nuchter te gaan werken aan mij beter voelen ben ik steeds meer gaan gebruiken (drank is nooit echt mijn ding geweest). De afgelopen 2 jaar ben ik daardoor verslaafd geweest aan GHB. Ik ben nu gelukkig anderhalve maand clean maar merk wel dat alle lichamelijke klachten die ik voor mijn verslaving ervaarde weer net zo hard terug zijn.

Nu vraag ik mij af zijn dit nou burn-out klachten die ik al die tijd een soort van onderdrukt heb? Ik ben een nogal radeloos want aan de ene kant ben ik bii weer nuchter door het leven te gaan maar aan de andere kant had ik tijdens mijn verslaving in ieder geval niet elke dag de hele dag last van zoveel lichamelijke klachten...

Dus ik hoop oprecht dat er iemand is die me hier iets over kan vertellen of me van advies kan voorzien. Of die misschien wel iets gelijkwaardigs heeft meegemaakt.

Alvast bedankt!