Wanneer ga ik echt mijn leven normaal kunnen leiden?

Hallo iedereen ik wil graag even mijn verhaal met jullie delen en ook jullie mening vragen. In 2018 ben ik in een depressie en Bo gevallen wegens mentale pesterijen op het werk en alles gegeven voor iedereen behalve voor mezelf.
Na zes maanden behandeling had ik weer zin om te gaan werken (bij een nieuwe werkgever) en na vier weken moeten opgeven daar mijn geheugen niet functioneerden. In het begin had ik mezelf wijs gemaakt het is een nieuw werk dus ja je moet alles aanleren, maar als je na vier weken nog niet weet hoe je steeds hetzelfde document moet invullen ja dan moet je naar je lichaam luisteren en toegeven ik ben er nog niet klaar voor.
Sindsdien heb ik een vast patroon van opvolging bij de psychiater en een coach. Ik heb al verschillende keren donkere gedachten gehad en nam toen mijn wagen, maar gelukkig dacht ik aan mijn zoon en die heeft me doen inzien van dit haalt niets uit, ik zou zoveel mensen met zoveel vragen achterlaten. Op heden ben ik nog steeds opzoek naar evenwicht in mijn leven en zou ik meer plezier uit het leven willen halen. Ik sta nog steeds op een ladder met hoogtes maar helaas vak ik ook soms weer een paar treden naar beneden en die worden hier thuis niet altijd begrepen. Ik vraag soms hulp bij het huishouden omdat ik er niet zelf uitgeraakt, maar ze denken ze zit toch maar thuis niets te doen dan heeft ze wel tijd genoeg om alles te doen. Ja tijd heb ik maar je lichaam en geest moeten ook meewillen en dat begrijpen sommige mensen niet. Bijvoorbeeld de was doen, geen probleem maar de was geraakt nooit in de kasten omdat ik twee verdiepingen moet doen en vraag aan de zoon hulp om de wasmanden naar boven te doen, helaas gebeurt dit niet. Maar als er geen kousen meer zijn in de kast, dan mag ik het horen. Ik neem acht verschillende medicijnen voor geheugen, humeur, slaap, .... maar wanneer ga ik echt mijn leven normaal kunnen leiden?