Ik ervaar veel schaamte over mezelf

Onlangs mijn gehele levensloop uitgetekend met mijn ambulante begeleider en tot de conclusie gekomen dat mijn hele leven eigenlijk erg onstabiel en onveilig is geweest. Vroege scheiding van mijn ouders en daarna last gehad van huiselijk geweld als klein kind tot aan de pubertijd. Ik heb nooit geleerd dat de wereld om mij heen veilig is en dat ik er mag zijn.

7 jaar geleden ging het helemaal mis en belande ik met veel angst en paniek klachten thuis. Een eenmalige negatieve ervaring met truffels wat uiteindelijk de trigger. Ik heb aardig wat therapie achter de rug inmiddels, maar het blijft een enorme strijd met mezelf en vooral een grote puzzel. Naar buiten gaan en veilig voelen voelt nog steeds als een soort utopie. Ik ervaar veel schaamte over mezelf. Grootste angsten zijn dat dat ik gek ben of een slecht persoon. Dit houdt mijn gehele vrijheid en leven in de bedwang. Ik ben van nature (denk ik) een vrij sociaal persoon, maar angsten belemmeren me om erop uit te gaan tot heden. Herbelevingen heb ik niet en terugdenkend aan mijn verleden ervaar ik weinig emoties. Ik heb veel herinneringen verdrongen. Nu inmiddels 24 jaar en ik vind het lastig om aan mijn toekomst te denken op een positieve manier. Andere zien potentie in me, maar daarop vertrouwen is lastig.

Als iemand in contact wilt komen.. Stuur gerust een berichtje. Ik voel me vrij eenzaam met dit.