De gekke ziekte en het UWV

de gekke ziekte en het UWV

Mensen met een burnout sporen niet. Die hebben geen fysieke klachten maar zijn mentaal onstabiel. De mooiste die ik heb gehoord: je lichaam heeft niet echt klachten, je denkt dat alleen maar. Dit is wat de mensen die mij moesten helpen mij hebben laten weten en voelen. Mijn huisarts, zijn praktijkondersteuner, de psychosomatische oefentherapeut, de 3 sociaal medewerkers en gisteren de verzekeringsarts van het UWV.

Ik ben ziek. Ik heb al 2 jaar en 3 maanden last van een burn-out. Het begon toen ik 26 was en ik ben dat jaar geen 27 geworden maar 72. Ik heb elke dag pijn, fysiek! door extreme uitputting en deze klachten worden niet serieus genomen. Mijn huisarts had van zijn PO gehoord dat ik vooral denk dat ik fysieke klachten heb en daarmee hield zijn hulp op. Hij geloofde niet dat mijn pijn een fysieke oorzaak had. Hij had me nog wel afgeraden om naar de psycholoog te gaan omdat ik dan misschien geen hypotheek meer kon krijgen. Dit was tijdens mijn eerste gesprek met hem, ik schrok me dood. Ik zat daar omdat ik me zorgen maakte om mijn hart want die steekte enorm en dan hoor je ineens he woord hypotheek vallen. Ik was niet van plan dit de rest van mijn leven te laten verpesten en ik heb een bloedhekel om over mezelf te praten dus de psycholoog valt af.

Ik zit nu 2 jaar in de ziektewet en gisteren moest ik naar het UWV komen voor een WIA beoordeling. Eerst besprak ik met een sociaal medisch verpleegkundige mijn klachten. Mijn klachten zijn vermoeidheid bij activiteiten, hoofdpijn, buikpijn, druk op mijn ogen en duizeligheid (elke dag). Als ik ook maar een beetje over mijn grens ga krijg ik een paniekaanval en zoveel pijn dat mijn lichaam zichzelf wil uitschakelen. Flauwvallen was een groot probleem in het begin van mijn burnout maar nu heb ik het onder controle. Dit deel ging nog goed, ze was erg aardig en gaf mij het gevoel dat ze het begreep. Toen kwam de verzekeringsarts naar beneden en elke vraag die zij stelde voelde als een aanval. Niks wat ik zei was goed genoeg. Ik zat daar trillend in die stoel, ik had al 4 nachten amper geslapen van de stress en ik voelde een paniekaanval opkomen waar ze samen nog grapjes over hebben gemaakt ook. Ik heb deze burn-out niet voor niks, ik ga het gevecht niet aan met mensen en ik neem het niet voor mezelf op. Dus ook niet toen de verzekeringsarts doodleuk zei dat ik geen fysieke klachten heb en zei je bent gezond. EXCUSE YOU! als ik gezond was geweest dan had mijn moeder me niet hoeven brengen! Ik ben niet gezond en ben mijn hele leven nog nooit gezond geweest! Ik heb elke dag pijn, denk je nou echt dat ik elke dag zo gestresst ben dat ik daar klachten van krijg. NEE. maar ik heb wel elke dag pijn. ook nu ik voor je neus zit kan ik mezelf amper omhoog houden van de vermoeidheid. Maar nee natuurlijk heb ik dat niet gezegd. Ik was volledig van slag en ben weer weggegaan. Ze heeft mijn klachten niet serieus genomen en vond het raar dat ik niet meer bij de huisarts liep omdat hij mijn fysieke klachten niet serieus nam. Wie ziet de ironie! ik heb gisteren en vandaag de hele dag huilbuien van woede. Ik ben woest! en nu moet ik afwachten op een rapport waar in zal staan dat ik gewoon kan werken terwijl ik nog geen 2x de trap achter elkaar op kan lopen zonder hyperventileren. Als ik te ver ga dan ga ik knock out. Ik heb al eens een baantje geprobeert en daar meerdere keren een paniekaanval gehad op de werkvloer. Was ook geen informatie waar ze iets mee deed.

Als jullie ook ervaringen met het UWV willen delen of misschien tips hebben over hoe je de verzekeringsarts wel kunt overtuigen van je fysieke klachten door een burnout, reageer dan. Help elkaar want niemand anders zal het doen. Dan ga ik hieronder nog even verder met razen :')

Je hebt geen fysieke klachten, je bent gezond. Ik denk dat niemand mij ooit zo pijn heeft gedaan als met die woorden. Tuurlijk wou ik dat het waar was maar dat is het niet. Ik snap gewoon niet hoe er hier zoveel mensen zijn met burn-out klachten en dat niemand in de medische wereld weet hoe je het moet behandelen. Dus dan maar negeren. Ga maar met iemand praten want je bent gek. Dat hielp mij niet, niemand waarmee ik heb gepraat heeft mij geaccepteerd om wie ik was. Mijn persoonlijkheid was het probleem. niet het feit dat mijn ex-baas mij zo heeft uitgebuit dat ik volledig instortte. Niet het feit dat hij zoveel onnodige druk op mijn legde of ons emotioneel mishandelde. Sure ik zal wel overdrijven maar ik heb bij elke bedrijf waar ik heb gewerkt mensen zien huilen op de werkvloer omdat ze de druk niet aankonden of gewoon onmenselijk behandelt werden door een baas. Bij de baan waar ik mijn burnout opliep waren er 5 mensen voor mij huilend of woedend de deur uitgewerkt, ik was echt niet de enigste. MAAR NEE. mijn persoonlijkheid was het probleem, omdat ik niet leef zoals andere mensen van mijn leeftijd. Ik ben een introvert, ik heb het daar mijn hele leven moeilijk mee gehad want ik was niet gezellig zoals andere mensen. Ik haat uitgaan en ik heb een heftige alcohol intolerantie dus ik drink ook niet. Inmiddels heb ik mezelf wel kunnen accepteren en heb ik niet langer de behoefte om te zijn zoals andere mensen. Maar elke keer als ik verplicht met iemand moest praten voelde ik me hier weer kut over. Je kunt mij niet helpen als je mij niet accepteert. Niemand zei, het is niet jouw schuld dat deze burn-out jou is overkomen. Iemand heeft jou dit aangedaan en dat is erg rot. Mijn persoonlijkheid was overigens geen probleem toen mijn bazen er misbruik van maakte, beste werknemer die ze ooit hebben gehad. Altijd netjes optijd het werk af en altijd met een vriendelijke lach. Hoe haal je het dan in je hoofd om mij zo onmenselijk te behandelen?

Dus ja ik was het probleem en mijn fysieke klachten geloofde niemand terwijl ik er al meer dan 2 jaar mee zit. Ik heb alles alleen gedaan omdat de medische wereld ons in de steek laat. De enigste persoon die mij echt geholpen heeft was mijn mesoloog die ik na een halfjaar ziek zijn zelf had gevonden. Hij nam mijn fysieke klachten wel serieus. Mesologie klinkt altijd een beetje vaag met drukpunten en een stalen buisje waar electropulsen doorheen gaan maar voor mij was het zeker de moeite waard. hij heeft mijn energie level op het begin gemeten. Een normaal gezond persoon heeft tussen de 80 en 100 (procent?) energie. mijn metertje kwam net bij de 20 en kroop heel voorzichtig naar de 30 procent. Dat was precies hoe ik me voelde. al mijn energie was weg en ik had geen reserves meer. Alle fysieke klachten kwamen daar door. mijn lijf stuurde alleen nog energie naar mijn belangrijkste organen en mijn lever, darmen, nieren, alvleesklier deden amper nog iets. Wij zijn niet gek! Wij zijn uitgeput. FYSIEK!

De mesoloog heeft mij vitamine en mineralen pillen aanbevolen. Het is een lang traject en ik heb inmiddels veel verschillende dingen moeten slikken die mij steeds een stukje verder hielpen. Vitamine en mineralen tekorten zijn een belangrijke oorzaak van waarom je niet goed kunt herstellen denk ik. Ik heb ook bloed laten prikken bij de huisarts maar in die waarde was niks vreemds te zien. Ze kijken daar niet naar alle vitamines die je nodig hebt om te functioneren. De mesoloog kijkt wel naar waar jouw lichaam behoefte aan heeft. Hij kan ook zien of je voedselintoleranties hebt, dit kan ook een oorzaak zijn van buikpijn en vermoeidheid. Het zal misschien niet alles meteen oplossen maar het is denk ik wel een belangrijk puzzelstukje.