Wens voor snel herstel vs de werkelijkheid

Hoe gaan jullie om met de wens om snel te herstellen vs de werkelijkheid dat je juist rust moet nemen? Zodra ik energie voel, wil ik de deur uit. Gelijk iets willen doen, maar houd het dan niet klein, maar wil gelijk weer het normale leven oppakken. Gaat de eerste dag goed, dan wil ik meer doen op de 2e dag, etc. Dit is zo ongelooflijk frustrerend, want het leidt er toe dat ik het ene moment mijn gezin beloof om naar het strand te gaan, terwijl ik het volgende moment afgepeigerd op de bank lig en ze (weer) teleur moet stellen.

Maw hoe zorgen jullie ervoor dat je binnen de perken blijft en energie opbouwt, tevreden blijft en niet jezelf voorbij loopt?